جلوه های بصری رایانه ای همچون دیجیتال میکاپ و البته پیری زدایی از ویژگی های مشترک سینمای معاصر هالیوود است. دیجیتال میکاپ که برای نامرئی ماندن و ارتقاء زیبایی شناسی رئالیستی یک فیلم طراحی شده است، بازیگران را قادر می سازد بدون استفاده از لایه های سنگین گریم، پروتزها، نقش های شخصیت های متفاوت را در فیلمنامه های مختلف همچون فانتزی، افسانه ای و علمی تخیلی بدون هیچ محدودیتی بازی کنند. از تکنیک هایی که در دیجیتال میکاپ استفاده می شود می توان به موارد زیر اشاره کرد
۱- تصاویر تولید شده توسط رایانه، یا سی جی ال که پرکاربردترین تکنیکی است که برای تصاویر گرافیکی رایانه به کار می رود.
۲- عکاسی کنترل حرکت: عکاسی کنترل حرکت یک تکنیک وی اف ایکس است که در عکاسی حرکتی است که امکان کنترل و تکرار دوربین را فراهم می کند. این شامل فیلمبرداری از عناصر مختلف با استفاده از همان حرکت دوربین و در نهایت، ترکیب این اجزا در یک تصویر واحد است.
۳- موشن کپچر: استفاده از موشن کپچر برای انیمیشن شخصیت های رایانه ای نسبتا جدید است و از اواخر دهه ۱۹۷۰ آغاز شده و اکنون فقط شروع به گسترش می کند. ضبط حرکت بدن انسان ( یا حرکت دیگر) برای تجزیه و تحلیل و پخش فوری یا تاخیری است. ایده کپی برداری از حرکت انسان برای شخصیت های متحرک البته جدید نیست. برای جلب نظر متقاعد کننده برای شخصیت های انسانی در سفید برفی، استودیوهای دیزنی انیمیشن را روی تصاویر فیلم از بازیگران زنده که صحنه ها را بازی می کنند، ترسیم کردند. این روش که روتوسکوپی نام دارد، از آن زمان با موفقیت برای شخصیت های انسانی مورد استفاده قرار گرفت. روتوسکوپی به هیچوجه یک فرایند خودکار نیست و جهت پیچیدگی حرکت انسان برای چرخ کاترین، لازم است تنظیم کلیدها از چند فریم انجام شود. بدین ترتیب، می توان روتوسکوپی را به عنوان یک فرم ابتدایی یا پیش درآمد ضبط حرکت در نظر گرفت، جایی که حرکت با زحمت با دست گرفته می شود. شخصیت گلوم در فیلم ارباب حلقه ها پیشرفت بزرگی در زمینه موشن کپچر بود. برای زنده کردن این شخصیت از تکنیکی فراتر از روتوسکوپ استفاده شد. برای استفاده از نسخه تکامل یافته موکاپ، اندی سرکیس مجبور شد تا با لباس موشن کپچر در لوکیشن و همراه با بازیگران حضور یابد، در حالی که دوربین های ویژه نه تنها حرکت خزنده وار وی، بلکه پرش ها و حالت های صورت و چشم های گشاد شده و وزغ مانند او را نیز ضبط می کردند. همانگونه که گفته شد، فیلمبرداری از شخصیت گالوم بسیار انقلابی بود، زیرا این اولین باری بود که آنها می توانستند در لوکیشن فیلمبرداری نمایند.
۴- کروماکی: کروماکی روشی است برای مخلوط کردن دو تصویر یا قاب با هم که در آن یک رنگ از یک تصویر برداشته می شود ( یا شفاف می شود) و تصویر دیگری را در پشت آن نشان می دهند. سوژه اصلی در پس زمینه ای متشکل از یک رنگ یا طیف نسبتا باریکی از رنگ ها، معمولا آبی یا سبز، فیلمبرداری یا عکس گرفته می شود. در حال حاضر از رنگ سبز بیشتر از هر رنگ دیگری به عنوان پس زمینه استفاده می شود، زیرا حساسیت سنسورهای تصویر در دوربین ها به سبز بیشتر است.