بهترین زمان برای پاسخگویی به پرسش های کودکان درباره امور جنسی زمانی است که کودک برای اولین بار پرسش را مطرح می کند. پاسخ باید بدون احساس شرم و گناه و در عین حال خلاصه و صادقانه باشد. اگر پدر و مادر پاسخ درستی به کودکان ندهند چنین می پندارند که حتی بحث درباره امور جنسی مجاز نیست و اصولا موضوعی که با امور جنسی مرتبط باشد کثیف و نابجاست. چنین برداشتی می تواند مبنای مشکلاتی در آینده بشود، پدر و مادر و معلمان باید به خاطر داشته باشند که آموزش امور جنسی به طور تدریجی و هماهنگ با رشد کودک و نوجوان انجام می گردد و شتاب و کندی در اجرای آن کار نادرستی است. پاسخ ها باید در حد پرسش های کودک و نوجوان باشد و فراتر از پرسش ها پاسخی داده نشود، کودکان در دوره پیش دبستانی نسبت به خصوصیات جسمانی خود و پی بردن به تفاوت های جنسی بین دختر و پسر کنجکاوند. پدر و مادر نباید لخت در برابر کودک ظاهر شوند. چنان چه به هنگام تعویض لباس زیر کودک بر حسب تصادف وارد اتاق شود نباید بر کودک فریاد کشید بلکه بهتر است فورا لباس خود را پوشید. کودک نسبت به اعضای بدن و عملکرد آن کنجکاو است در این وضع توجه او را به آلت تناسلی و دستگاه جنسی خود معطوف می گردد و احتمالا از دست کاری آن لذت می برد. در چنین حالتی درست ترین روش این است که پدر ومادر با کودک درست مثل زمانی که با گوشش بازی می کند رفتار کنند. همان طور که به کودک گوشزد می کنند با گوشش بازی نکند زیرا زخم می شود و یا دستش ممکن است آلوده شود. باید به کودکی که با آلتش بازی می کند نیز بگویند این کار را نکند زیرا آلت برای بازی نیست بلکه برای خروج ادرار است. مهم آن است که پدر و مادر باید با همان لحن و بیانی تذکر دهند که در مواردی دیگر اشتباهات کودک را به او گوشزد کرده اند.