استعداد به مهارت ویژه ای گفته می شود که هر فرد در زمینۀ خاصی دارد و می تواند کاری را بدون نیاز به تمرین زیاد انجام دهد. والدین باید این مهارت خاص را در زمان کودکی به درستی تشخیص دهند و اقدامات لازم برای تقویت آن انجام شود تا با یک برنامه ریزی مفید، وقت و انرژی کودک در راستای استعدادش به کار گرفته شود و زمینۀ موفقیت برای کودک فراهم شود. به عبارت دیگر، اگر انرژی کودک و نوجوان مدیریت نشود. و برنامه ریزی شایسته ای برای آن صورت نپذیرد، به ناچار برای اموری مصرف می شود که نه به سود کودک باشد و نه به سود خانواده؛ بنابراین ضروری است والدین برای پرورش این سرمایه بزرگ بشری تدابیر لازم را اتخاذ کنند. اگر کودکان به نحو صحیح استعدادیابی نشوند، بر اثر ناکامی به کارهایی روی می آورند که بتوانند احساس شکست و سرخوردگی را از خود دور کنند و چیزی برای عرضه به دیگران و دریافت تأیید و تشویق داشته باشند و برای این منظور، ناگزیر از ابزار ظاهر جسمانی خود استفاده می کنند ؛ زیرا توسل به ظاهر می تواند کوتاهترین مسیری باشد که آنان را به هدفشان، که همان دیده و تأیید شدن است، برساند. پس تشخیص ندادن درست استعداد کودکان و نوجوانان ممکن است زمینه های ایجاد اختلال شخصیت نمایشی در کودک و نوجوان را تقویت و فرد و خانواده را با مشکلات جدی مواجه کند. علاوه بر شناسایی استعداد، فراهم کردن بستر رقابت نیز موضوع مهمی است. وظیفۀ مهمی که بر عهدۀ والدین، به منزله اولین مربیان کودک است، کمک به کودک خود است تا در راستای اهداف مثبت و کارآمد ازجمله موفقیت در عرصه های علمی یا ورزشی به رقابت بپردازد. مدیریت رقابت در موضوع و میزان آن امر مهمی است که باید تحت نظر و مشاورۀ متخصصان دنبال شود؛ زیرا رقابت پیامدهای منفی متعددی دارد؛ نظیر تمرکز بر مبارزه با دیگران به جای عملکرد مطلوب، پرورش ناامنی و تحلیل عزت نفس، پرورش خصومت، تعصب و پرخاشگری در میان افراد و ایجاد حسادت بی مورد، احساس حقارت و شرمساری. کودک یا نوجوانی که مدام مقایسه می شود مهارت ها و هدف های خود را نادیده می گیرد و درپی ناکامی های مکرر، سرخورده شده و ناچار برای ترمیم شخصیت سرکوب شدۀ خود به دنبال راهی برای ابراز وجود است؛ بنابراین ممکن است دست به خودنمایی با ظاهر یا انجام حرکات خطرناک بزند تا دیده شود و تأیید و تحسین شود. مثال بارز برای این موضوع ، خودنمایی دختران نوجوان در قالب پوشش اغواگر و آرایش تحریک کننده و نامتعارف، انجام خالکوبی های سخت و منزجرکننده و همچنین مصرف مشروبات و انواع دخانیات است.