رفتن به محتوای اصلی
امروز: ۰۴:۴۵:۲۱ ۲۰۲۴/۲۸/۰۴     ورود
EN - FA

برای تبلیفات در سایت

 

 

 

 

 

 

 

 

 

برای تبلیفات در سایت

 

 

 

 

 

 

 

 

برای تبلیفات در سایت

جیمز وات و ساخت دستگاه تنظیم گر موتور بخار توسط وی را می تون اولین قدم در تاریخ علم سایبرنتیک دانست. هدف موتور بخار وات، تولید قدرت مکانیکی برای صنعت بود که در ادامه منجر به انقلاب صنعی اول شد. اما فناوری مدرن پا را فراتر از تولید و کاربرد قدرت می گذارد. این فناوری ها، به دنبال پیوند زدن موتور قدرت با مکانیسم های رباتیک هستند؛ مکانیسم هایی که جایگزین ادراک و داوری انسانی می شوند تا ماشین هایی را تولید کنند. این فناوری ها نه صرفا در کارکرد، بلکه در نحوه کنترل کردن نیز با مهندسی قدرت متفاوت اند و کنترل اتوماتیک، بخشی از مهندسی آن را تشکیل می دهد. در واقع مکانیسم های فرمان یاری که جانشین عملکرد انسانی شده اند، کارکردهای بهتری از موتورهای قدرت دارند. از این مکانیسم ها با عنوان انقلاب صنعی دوم یاد می شود. مکانیسم هایی مانند ترموستات، موتورهای هدایتی خودکنترل گر در کشتی، کنترل خودکار آتش سوزی در توپخانه ضدهوایی، موشک ضد زیردریایی هدف یاب، کامپیوترهای الکترونیکی که در همه آنها، کنترل اتوماتیک وجود دارد و بازخورد نقش بسیار مهمی ایفا می کند. در یونان باستان، اصطلاح سایبرنتیک نشانگر هنر حاکم شهر بود. ریشه کلمه سایبرنتیک در زبان یونانی به معنای هدایت کردن است. سایبرنتیک داشتن یک هدف و انجام فعالیت برای رسیدن به آن هدف است. برای اینکه بدانیم به هدف مان دست یافته ایم یا به آن نزدیک شده ایم، باید از محیط بازخورد بگیریم. نوربرت وینر، که می توان او را پدر علم سایبرنتیک نامید، در سال ۱۹۴۸ کتابی را تحت عنوان سایبرنتیک: کنترل و ارتباط در حیوان و ماشین نوشت و با این کتاب مفهوم سایبرنتیک اهمیت ویژه ای یافت. اهمیت این کتاب از این جهت است که کنترل ( انجام کنش هایی به امید رسیدن به اهداف) و ارتباط ( ارتباط و جریان اطلاعات بین کنشگر و محیط) را به یکدیگر پیوند می زند. سایبرنتیک علمی میان رشته ای است که محل تلاقی علومی مانند ریاضیات، منطق، نمادشناسی، فیزیولوژی، زیست شناسی و جامعه شناسی است. نظریه کنترل، نظریه ارتباطات، تحقیق در عملیات نیز از مهمترین نظریات سایبرنتیک کلاسیک به شمار می روند. آندره آمپر نخستین کسی بود که صراحتا سایبرنتیک را به علوم سیاسی مربوط کرد. او در کتابش سایبرنتیک را علم سیاست جاری و حکومت عملی در یک دولت یا جامعه تعریف کرد. پس از او ترنتوفسکی در سال ۱۸۴۳ سایبرنتیک را هنر چگونگی حکومت بر یک ملت تعریف کرد. سایبرنتیک با رشته های علمی زیادی آمیخته است. برخی از رشته هایی که در حوزه سایبرنتیک جای می گیرند به شرح زیر هستند: نظریه کنترل، نظریه ریاضیاتی ارتباطات و اطلاعات، نظریه سیستم های عمومی، مهندسی سیستم و تحلیل سیستم، بهینه سازی، تحقیق در عملیات، تحلیل داده ها و تصمیم گیری، هوش مصنوعی، رباتیک، شبکه های عصبی هوشمند و کامپیوترهای عصبی، سیستم های فازی، منطق ریاضی، نظریه شناسایی، نظریه الگوریتم، زبان شناسی ریاضیاتی.

field_video
کپی رایت | طراحی سایت دارکوب