بلاکچین یک فناوری متن باز است و کسی صاحب آن نیست، این فناوری یک مجری مرکزی برای تایید تراکنش های انجام شده ندارد و به صورت خودکار شبکه را تنظیم می کند. در حقیقت نکته اصلی فناوری بلاکچین، قدرت بسیار بالای تنظیم خودکار آن است. بلاکچین می تواند یک پایگاه داده، پروتکل یا نرم افزار باشد. زمانی که اطلاعات ذخیره می شود، دیگر امکان بازنویسی و تغییر آن وجود ندارد. این طراحی باعث می شود تا بلاکچین، یک سری سوابق تاریخی دائمی ایجاد کند. مزایای استفاده از بلاکچین از طریق ایجاد زیرساختی ارزان قیمت و با سرعت بالا در تسویه حساب و انتقال مالکیت، منجر خواهد شد شرکت ها نقدینگی بالاتری را به نسبت ساختار فعلی در قبال دارایی های دیجیتالی و غیردیجتالی تجربه کنند. جذابیت چنین فناوری در زمینه های مختلف تجاری، تراکنش و انتقالات اطلاعات که روی یک شبکه ناامن انجام می شود کاملا مشخص است. هر تراکنش یک هش ۶۴ کاراکتری تولید می کند. این کد با کد هش قبلی ترکیب می شود تا یک بلاک ایجاد کند. با هر بلاک با استفاده از بلاک های جدید، یک ترتیب خطی، زمانی و رشته کارکترهای یکبار مصرف تولید می شود به همین دلیل دستکاری و ایجاد اطلاعات تقلبی و غیرقابل ردیابی، تقریبا غیرممکن است. در حال حاضر سامانه های اداری و بانک ها در معرض جرائم سایبری قرار دارند، اما بلاکچین می تواند از اینگونه جرایم جلوگیری کند. همچنین فناوری بلاکچین می تواند با استفاده از جایگزین کردن پردازش های موجود پیچیده، تمام تراکنش های انجام شده را ضبط و نگهداری کند. مدیر بخش فناوری یک شرکت انگلیسی بلاکچین را پایگاه داده ای تعریف می کند که محیط امن یکپارچه ای را در فضاهای ناامن ایجاد می کند. به این معنا که تمام اطلاعات معاملات انجام شده در هر صنعتی را ذخیره می کند. می توان از این فناوری در زمینه های مالی، حسابرسی، پزشکی و صنعتی نیز استفاده کرد. بلاکچین یک سیستم همتا به همتای کامل توزیع شده است که به همه اجازه می دهد تاریخچه تراکنش ها را بخوانند و داده های تراکنش جدید را به مخزن داده که به طور جمعی نگهداری می شود، اضافه کنند. باز بودن و عدم وجود هیچ کنترلی یا هماهنگی مرکزی، پایه و اساس این سیستم را شکل می دهد، زیرا این امر اجازه می دهد گره ها خود به عنوان شاهدانی مستقل برای روشن شدن مسائل مربوط به مالکیت عمل کنند. با این حال باز بودن و عدم کنترل مرکزی ممکن است پیامدهای ناخواسته را به همراه داشته باشد که کاربردپذیری سیستم را کاهش می دهد.