نقاشي زبان كودك است. نقاشي به ما كمك مي كند تا به دنياي دروني و روح كودك پي ببريم؛ بدانيم چه نيازهايي دارد. خورشيد در نقاشی کودک نشانة امنيت، خوشحالي، گرما، قدرت و به قول روانشناسان به معني پدر است. وقتي رابطة كودك و پدر خوب است، كودك خورشيد را در حال درخشيدن مي كشد و وقتي رابطة آن دو مطلوب نيست، كودك خورشيد را درپشت كوه ناپديد مي كند. ترس كودك از پدربه رنگ قرمز تند و يا سياه در نقاشي اش دیده می شود. آسمان در نقاشی کودک به معني الهام  و پاكي ولي زمين به معني ثبات و امنيت است. در جامعة امروزي ماشين نشانه قدرت است؛ به همين دليل در نقاشي هاي كودكان مخصوصا پسربچه ها ماشين زياد ديده مي شود. كشيدن حيوانات درنده نشانة فشارهاي دروني و مخفي كودك است. مثلا کودكي كه نسبت به برادر كوچكتر تازه به دنيا آمده اش حسادت مي كند، در نقاشي ممكن است گرگ بكشد كه اين نشان دهندة ترس و دلهرة كودك از تازه وارد كوچولوست. استفاده بیش از حد از یک رنگ خاص نیز ممکن است نشان دهنده وضعیت عاطفی کودک باشد. کودکی که به میزان زیادی از رنگ های آبی و سبز استفاده می کند، خوشحال و راضی است. استفاده از رنگ های روشن و گرم مانند نارنجی و زرد، نشانگر نشاط است. در حالی که رنگ های تیره به ویژه در نقاشی هایی که تداعی کننده ی غم و اندوه هستند. بايد توجه داشته باشيم كه در تجزيه و تحليل نقاشي كودكان كه كاري بسيار ظريف و حساس است چون يك كار تخصصي و تجربي محسوب مي شود، رأي ما قطعي نخواهد بود كودك بايد به ميل خود موضوع نقاشي اش را انتخاب كند. نبايد بالاي سرش بنشينيم و به سليقة خودمان به او مدادرنگي بدهيم. كودك در نقاشي كردن بايد از آزادي كامل برخوردار باشد. در پايان نقاشي لازم است از كودك بخواهيم كه در مورد تصاوير كشيده شده براي ما صحبت كند. اينگونه اطلاعات در تجزيه و تحليل نقاشي كودك به ما كمك مي كند. كودكان را به كشيدن تشويق كنيم اما آنها رامجبور نكنيم كه همين الان براي ما نقاشي بكشند.