یادگیری و آموزش درس شیمی به علت مفاهیم پیچیده، ناملموس و انتزاعی آن اغلب دشوار تلقی می شود. یکی از راه های تسهیل این امر، استفاده از فناوری واقعیت افزوده است. فناوری واقعیت افزوده روشی جدید به منظور ارائه مطالب به صورت سه بعدی است. فناوری واقعیت افزوده از ضروری ترین ابزارهای کمک آموزشی برای یادگیری مفاهیم شیمیایی غیرملموس مانند اتم، مولکول و پیوند شیمیای است. ایجاد محیط مجازی مبتنی بر فناوری واقعیت افزوده، با ایجاد فرصت های کار با اشیا باعث مشارکت فعال و افزایش انگیزه دانش آموزان برای یادگیری درس شیمی می شود. یکی از کاربرد های مهم فناوری واقعیت افزوده در آموزش شیمی، شبیه سازی محیط های آزمایشگاهی است. با استفاده از تکنولوژی واقعیت افزوده دانش آموزان بدون نیاز به ناظر یا معلم می توانند از تجهیزات آزمایشگاهی در یک محیط تعاملی چندرسانه ای استفاده کنند و آزمایش های کتاب درسی را به صورت ایمن انجام دهند. انجام فعالیت های آزمایشگاهی با کمک فناوری واقعیت افزوده با درگیر کردن دانش آموز در یک محیط تعاملی، او را در شرایط بهتر یادگیری قرار می دهد. در این نرم افزار یادگیرنده با استفاده از انتخاب های خود به انجام آزمایش می پردازد. تجهیزات را جا به جا می کند و در صورت درست یا غلط بودن مراحل از نرم افزار پیغام صوتی دریافت می نماید. تمامی این تصویر سازی ها به مخاطب در یادگیری بهتر مطالب و به یاد سپاری آنان کمک می نماید. از فناوری واقعیت افزوده در آموزش موضوعات مختلفی در شیمی مانند واکنش های شیمیایی پیوند های شیمیایی، ساختار های مولکولی، جدول تناوبی و شیمی آلی و ... استفاده می شود. برای اجرا و پیاده سازی برنامه های واقعیت افزوده، می توان از دستگاه های مختلفی از جمله دسکتاپ، تبلت، تلفن های همراه و...استفاده کرد. به طور کلی فناوری واقعیت افزوده امکان تعامل دانش آموزان با موقعیت های دنیای واقعی برای تسهیل در ایجاد بازنمودهای مفاهیم و درگیر شدن در محتوای یادگیری مجازی، انگیزه یادگیری دانش آموزان را ارتقا می بخشد و زمینه یادگیری همه جانبه را افزایش می دهد.