در طب ایرانی که مبنایی فلسفی دارد، مفهوم رطوبت و حرارت از مفاهیم کلیدی محسوب می شوند. طبیعت بدن از ماده رطوبت غریزی استفاده می کند، تا حرارت غریزی تولید کند و اعتقاد بر این است که تمام اعمال فیزیولوژیک بدن انسان با واسطه حرارت غریزی انجام می شود. از این منظر، مرگ طبیعی انسان نیز به دلیل تحلیل رطوبت غریزی و به دنبال آن خاموشی حرارت غریزی رخ می دهد. رطوبت غریزی به دو قسم رطوبت غریزی اصلی و غیراصلی تقسیم می شود. رطوبت غریزی اصلی شامل رطوبت موجود در اعضای مفرده اصلی (منوی) است. این رطوبت از زمان جنینی پس از طی مراحل آماده سازی سه گانه در سیستم های گوارشی، تناسلی و رحمی در اعضای بدن قرار گرفته و باعث پیوستگی اجزای عضو می گردد، منشاء اصلی این رطوبت، نطفه است. رطوبت غریزی غیر اصلی شامل رطوبتی است که از غذای خورده شده در مسیر هضم های چهارگانه (معدی، کبدی، عروقی و بافتی) ایجاد می شود و خود به چند قسم تقسیم می گرد که شامل ۱- رطوبت محصور در اطراف مویرگ های اعضای اصلی. ۲- رطوبت پراکنده بین اعضای اصلی، ۳- رطوبت قریب العهد به انعقاد، ۴- حار غریزی (روح حیوانی). انواع رطوبات غریزی غیراصلی، جایگزین رطوبات غریزی اصلی محسوب می شوند، تا رطوبت غریزی اصلی در حد امکان دچار کمترین تحلیل شده و تا زمانی که عمر طبیعی فرد اقتضا می کند، باقی بماند. در منابع طب ایرانی یکی از معیارهای سنجش رطوبت غریزی نرمی و سفتی اعضای بدن از جمله رگ ها عنوان شده است. بیشترین میزان نرمی و رطوبت در اعضای بدن در زمان تولد است، که به مروز کاهش پیدا کرده و در سالمندی تمامی اعضا به سمت خشکی و سفتی می روند. آئورت به عنوان بزرگترین سرخرگ بدن و از اعضای اصلی نیز دچار این تغییرات می شود. سفتی آئورت از مشخصه های روند پیری است. این امر معیاری برای سنجش خاصیت ارتجاعی دیواره عروق است و به عنوان مقاومت الاستیک در برابر تغییر شکل توصیف می شود. این وصف به توصیف رطوبت در مفاهیم طبی ایرانی نزدیک است. از نظر بافت شناسی سفتی آئورت زمانی رخ می دهد که فیبرهای الاستیک در دیواره شریان شروع به فرسوده شدن می کند. از آنجا که سفتی آئورت زمینه ساز ابتلا به فشارخون بالا و همچنین یک عامل خطر پذیرفته شده برای بیماری های قلبی عروقی مستقل از فشارخون است، پیشگیری و درمان آن از اهمیت بالایی برخوردار است. به نظر می رسد شاید بتوان با استفاده از روش های مناسب، راهی موثر برای درمان مبتلایان به برخی امراض مزمن که خشکی اعضا از علل زمینه ساز آن هاست، پیشنهاد نمود.