با وجود پیشرفت های اخیر در حوزه علوم پزشکی هنوز هم بیماری های ناشی از ویروس ها و باکتری ها و انواع سرطان ها حیاتت بشر را تهدید می کنند. ترکیبات طبیعی موجود در جانداران دریایی را می توان به عنوان یک منبع غنی با کاربرد غذایی، دارویی و پزشکی دانست. این ترکیبات از گروه های مختلف جانداران از جمله خارپوستان، مرجان ها، خرچنگ ها و اسفنج ها جداسازی می شود. تعدای از ترکیبات فعال زیستی با درجه عمل مختلف مانند ضد تومور، ضدسرطان، سمیت سلولی، مواد آنتی بیوتیکی تاکنون از منابع دریایی استخراج شده اند. خيار دریایی جانوری با پوسته پوشیده شده از خار است و در شاخه خارپوستان است. خیار دریایی از جمله بی مهرگانی است که استفاده های پزشکی و تغذیه ای از آن دارای قدمت بالای است. چینی ها از نخستین مردمانی بودند که از خیار دریایی برای تغذیه استفاده نمودند، ژاپنی ها و کره ای ها نیز از خیار دریایی استفاده غذایی دارند. خیار دریایی دارای درصد بالایی از پروتئین بوده و فاقد کلسترول است و جزو مواد غذایی نیروبخش محسوب می شود. در تحقیقاتی که روی عصاره ها و ترکیبات به دست آمده از قسمت های مختلف بدن و تخم های خیار دریایی صورت گرفته خواص ستوتوکسیستی، ضد التهابی، آنتی اکسیدانی، ضد باکتریایی و ویروسی، آن به اثبات رسیده است. تحقیقات نشان داده است که قسمتهای مختلف بدن خیار و توتیای دریای به عنوان متابولیت های فعال قادرند رشد برخی از پاتوژن ها و همچنین روند رشد سلول های سرطانی را مهار کنند. توتیای دریایی روی صخره یا گل و لای سواحل یا در اعماق دریا زندگی می کند و توسط خارها و پاهای لوله ای حرکت می نماید. این موجود به دلیل توانایی در کنترل جمعیت جلبک ها از نظر اکولوژیکی اهمیت بسیار زیادی دارند و نقش زیادی در جوامع زیستی ایفا می کنند، بنابراین توتیای دریایی به طور مستقیم بر شبکه های غذایی و به طور غیرمستقیم بر گونه های ماهیان و دیگر آبزیان اثرگذار هستند.