فقدان دانش وآگاهی درباره فعالیت جنسی، پیش نوازی ناکافی، ناسازگاری در ارتباط، باورهای نادرست، ارتباط ضعیف درباره نیازها یا اضطراب های جنسی هریک از طرفین، وجود اختلال جنسی در شریک جنسی، اضطراب درباره عملکرد جنسی و ترس از موفق نبودن در رابطه جنسی، روابط خانوادگی آشفته و تربیت محدودکننده والدین، داشتن تجارب نامطلوب پیش از ازدواج، احساس گناه درباره آمیزش جنسی و مغایرت داشتن آن با مذهب اضطراب و افسردگی زمینه ساز بسیاری از مشکلات جنسی است.

از دیدگاه دین غریزه جنسی نه تنها نشانه پلیدی و زشتی به شمار نمی آید بلکه مایه کمال و سکون و رسیدن به محبت و مودت است و دین دید پیروان خود را تا حد ممکن نسبت به هرگونه لذت جویی زوجین از یکدیگر به غیر از دخول در ایام ماهانه توصیه کرده (دخول واژینال) و یا حداقل مخالفتی نکرده است مانند دخول مقعدی که بنا به اکثریت قریب به اتفاق علمای دین مکروه است یا رابطه جنسی از دهان بشرط اینکه توام با محرمات مانند خوردن منی همراه نباشد، ممنوعیت شرعی ندارد. بخشی دیگر از تعالیم دینی در این زمینه به جنبه های عاطفی رابطه جنسی نیز توجه کرده اند. به عنوان مثال: پیغمبر (ص) فرمود: خدا مرا در باره زن چندان سفارش کرد تا جایى که گمان کردم که او را جز بواسطه زنا و بی عفتی علنی طلاق نتوان داد. از طرف دیگر از پیغمبر(ص) منقول است که مى خواهید شما را از زنانى که اهل بهشتند خبر دهم؟ زن وفادارى که فرزند زیاد آورد و زود آشتى کند و همین که بدى کرد گوید این دست من در دست توست چشم بر هم نمى گذارم تا از من راضى شوی. بخشی دیگر به آموزش جنبه های رفتاری رابطه جنسی پرداخته اند. به عنوان مثال: روای می گوید: دیدم امام رضا(ع) را که خضاب کرده اند. گفتم فدایت شوم! خضاب کرده اى؟ حضرت فرمود: آرى آماده سازى مرد خود را (زینت کردن) عفّت زنان را می افزاید و زنان عفت را به دلیل ترک تهیه و آماده سازى از سوى مردان شان، ترک کردند (تا آن که گوید:) از اخلاق پیامبر نظافت کردن، بوى خوش زدن، تراشیدن مو و آمیزش زیاد است.