ترس کودک، یک واکنش طبیعی به اتفاقاتی است که یا واقعا خطرناک هستند و یا کودک آنها را به اشتباه به عنوان وقایعی خطرناک، ارزیابی می کند. لازم است احساس کودک را در زمان ترس درک کنیم و به جای استفاده از عبارات نامناسب و متأسفانه متداولی مانند ای بابا اینکه ترس نداره و یا تو دیگه بزرگ شدی و نباید بترسی، احساس او را جدی بگیریم و کمکش کنیم تا حس امنیت، جایگزین ترس شود. تنها به این شیوه است که می توان به کودک کمک کرد تا راه غلبه بر ترسهایش را بیاموزد و با خاطری آسوده، به تفریح، بازی و یادگیری بپردازد. به این ترتیب رشد عاطفی و عقلانی او، با جریانی طبیعی و مناسب، به خوبی ادامه می یابد. هیپنوتیزم به دلیل دارا بودن توانایی های خاص در افزایش اعتماد به نفس و تشکیل تصاویر مثبت و خوشایند در ذهن کودک، می تواند او را از تصاویر خوفناکی که در ذهن دارد، رها سازد و آرامش و امنیت را به او بازگرداند. در خلال هیپنوتیزم، می توان از سایر تکنیک های درمانی مانند قصه و نمایش نیز با تأثیرگذاری بیشتر استفاده نمود. بیشترین میزان هیپنوتیزم پذیری کودکان بین سنین ۹ تا ۱۲ سالگی است. استفاده صحیح از هیپنوتیزم، علاوه بر درمان ترس ها، می تواند در حوزه های دیگر نیز کودک را یاری نماید. برخی از کاربردهای آن در حوزه بهداشت روانی عبارتند از: درمان انواع اضطراب ها مانند اضطراب جدایی و اضطراب امتحان، درمان هراس اجتماعی یعنی ترس و نگرانی از قرارگرفتن در موقعیت های اجتماعی، درمان ترس از مدرسه و اجتناب از رفتن به مدرسه، افزایش اعتماد به نفس، تقویت تمرکز و ارتقای کارآیی تحصیلی، کمک به بهبودی سریعتر پس از مواجهه با یک سانحه آسیب زا و یا از دست دادن یکی از عزیزان درمان افسردگی های خفیف، مدیریت فشارهای عصبی و کنترل پرخاشگری. در حوزه پزشکی نیز می توان از هیپنوز برای کاهش درد ناشی از بیماری ها، کاهش درد و اضطراب ناشی از مداخلات طبی و تشخیصی مانند خون گیری و نمونه برداری، درمان سردرد، شب ادراری کنترل عادات نامطلوب مانند ناخن جویدن و مکیدن شست، دل دردهای عصبی، اختلالات خواب و همچنین تمامی اختلالات جسمی که ریشه در اضطراب و مشکلات عصبی دارند، استفاده نمود. از سوی دیگر، در دندانپزشکی هم هیپنوتیزم می تواند موجب کاهش ترس از درمان های دندان پزشکی، افزایش همکاری کودک حین درمان، رعایت بهتر بهداشت دهان و درمان دندان قروچه شود.