دوره نوجوانی و جوانی، یکی از بحرانی ترین دوران زندگی به شمار می رود که فرد در حال عبور از مرز کودکی به مرحله نوینی است که عمیق ترین تغییرات شخصیتی و فیزیولوژیکی را به همراه دارد و همواره برای سازگاری با موقعیت های جدید تلاش می کند. واکنش های زیر می تواد نشان دهنده یکی از از اختلالات روانی باشد:
- ادامه عادت های کودکی
در هر مرحله از زندگی، عادت ها و رفتارهایی وجود دارد که مخصوص همان زمان است و پس از طی آن زمان، باید آن عادت ها و رفتارها هم از بین برود و یا شکل تکاملی خود را پیدا کند. ادامه عادت های کودکی در سنین بالاتر، مانند جویدن ناخن، مکیدن شست، شب اداری و غیره نشانه وجود مشکلاتی است.
- واکنش های علامتی
راه رفتن در خواب، پرخوابی یا کم خوابی، بی نظمی در خواب، وجود کابوس و تیک که این واکنش ها به طور معمول از دوران کودکی و نوجوانی شروع می شود.
- اختلال عملکردی
تنبلی، تقلب، دزدی، دروغ گویی، آزاررسانی، تخریب، صدمه رسانده به اشیاء و اشخاص، توهین به همسالان، غیبت های مکرر و طولانی از منزل یا مدرسه، رفتارهای ضداجتماعی، پرخاش گری، خطاهای جنسی و اعتیاد.
- اختلال های عاطفی
واکنش های اضطرابی همراه با ترس های بی مورد، کابوس های شبانه و افراط در ابراز علاقه یا تنفر، ترس و خشم، حساسیت فراوان، علائم افسردگی و نیز خجالت بیش از حد.
- اختلال های ارتباطی
انزاواطلبی، وابستگی ،ناتوانی در برقراری روابط و انجام فعالیت های درون گروهی، ناتوانی در سازگاری با موقعیت جدید، پرهیز از روابط چهره به چهره و غیره.
- اختلال های خاص یادگیری
عقب افتادگی درسی، عدم یادگیری مهارت ها، همچنین عدم رشد قدرت های تکلمی، تصوری، تخیلی و غیره.
- اختلال های تغذیه ای
این گونه اختلال ها اگر منشا عضوی نداشته باشند، غالبا از وجود اختلال هایی دیگر خبر می دهند مانند بی اشتهایی، پرخوری، سیری ناپذیری.