اگر کودک به علت بزرگ شدن شکم مادر و تغییرهایی که در مادر به وجود آمده، از او سؤال کرد، باید در مورد نوزاد و تولد او، با کودک حرف زد. اگر کودک در مورد حاملگی مادر و تولد نوزاد و داشتن خواهر یا برادری سؤالی نکرد، بهترین موقع گفتن توضیح دادن برای کودک، همان چند ماه آخر دوران حاملگی است. مادر باید در مورد نوزاد جدید، به زبانی ساده و قابل فهم و دور از اصطلاح های پزشکی با کودک صحبت کند. به او نگویید که با تولد نوزاد جدید، زندگی شادی خواهیم داشت و نوزاد سبب شادی، تفریح و سرگرمی همه ما خواهد بود زیرا چنین نخواهد بود! بلکه به او بگویید: نوزاد بسیار کوچکی خواهیم داشت که نمی تواند راه برود، گریه زیاد می کند، باید به او شیر بدهیم و از او مراقبت کنیم تا بزرگ شود. اگر کودک به حد کافی بزرگ است، زمانیکه برای خرید وسایل و لوازم نوزاد به بازار می روید، کودک را با خود ببرید و او را در هنگام خرید شرکت دهید. او از شرکت کردن، احساس خوشحالی خواهد کرد اما زمان خرید شما با کودک، باید بسیار کوتاه باشد تا خسته نشود. هنگام خرید لوازم، برای کودک نیز چیزی بخرید تا احساس نکند که با تولد نوزاد جدید کنار گذاشته شده است. از طرفی دیگر، کودک نباید احساس کند آنچه در گذشته متعلق به او بوده مانند تختخواب، صندلی، اسباب بازی و... از او گرفته و به نوزاد جدید داده می شود؛ اگر قرار است گهواره یا تخت کودک برای استفاده نوزاد اختصاص یابد، پدر و مادر ابتدا باید برای کودک تخت جدیدی تهیه نمایند و سپس تخت او را مورد استفاده نوزاد جدید قراردهند. زمانی که نوزاد متولد می شود، چون مورد توجه همه قرارمی گیرد و دوستان و اقوام، هریک او را در آغوش می گیرند و حتی برایش هدیه می آورند، بنابراین، کودک احساس می کند که ایکاش من هم نوزاد بودم و عکس العمل او ممکن است به صورت رفتار کودک شیرخوار باشد؛ او  ممکن است در شلوار خود ادرار کند یا در حالیکه در گذشته خوب حرف می زده مانند کودکانی که تازه یاد گرفته اند کلمه ها را ادا کنند، حرف بزند. شدت حسادت کودکان نسبت به نوزاد شیرخوار به طور معمول در سنین کمتر از ۵ سالگی، به بیشترین حد خود می رسد. در این مواقع مادر نباید هیچ گونه تغییری در رفتار خود نسبت به کودک بزرگتر به وجود آورد؛ گرچه مادر به علت زایمان، ضعیف، خسته و حتی بی حوصله شده اما تا حد امکان باید سعی کند با کمک پدر، زندگی روزمره و روابط و رفتار قبلی خود را با کودک حفظ نماید. زمانیکه کودک ببیند تمام توجه و علاقه مادر به نوزاد جلب می شود و نوزاد مدام در آغوش مادر است و او بلاتکلیف و سرگردان است حس حسادت در او به وجود خواهد آمد. اگر برای پدر امکان دارد، می تواند کودک را با خود به محل کارش ببرد تا در خلال روز با پدر مشغول باشد. سپردن کودک به کودکستان نیز برای او سرگرم کننده خواهد بود. اگر شغل پدر اجازه نمی دهد، می تواند در ساعت های بیکاری خود، کودک را برای خرید، دیدن دوستان و گردش، به بیرون از خانه ببرد.