كودكان سرشــار از كنجكاوى و حقيقت جويى هستند و بر اين اساس معمولا مربیان و والدین را در معرض سوالات گوناگون درباره خدا قرار می دهند. ادراك كودك پيش دبستانى با گروه هاى سنى بالاتر از خود متفاوت است. با توجه به آموزه هاى دينى و يافته هاى روان شناختى عموم كــودكان ســنين ۶-۵ ســاله داراى تصوراتى عينى و ملموس هستند. از اين رو براى پاسخ گويى به سؤالات دينى كودكان بايد به اين ويژگى مهم توجه داشت. گاهى كودكان ما را با سؤالاتى در مورد چيســتى و حقيقت خدا مواجه مى كنند. با بررسى پرسش و پاسخ هاى كودكان دربارة مفهوم خدا، تصور خام مادى و انســان گونة آنان از خدا را مى توان دريافت. لذا همواره باید سعی شود با مثال هایی ملموس به كودك كمك كنيم تا بتواند اين مفاهيم را درك كند. مى توان با بيان داســتان ها شعرها و فعاليت هاى مناسب، صفات مهربانى و بخشندگى خداوند را به كودك القا كرد تا زمينه هاى خدادوستى در وى تقويت شود. از زمينه هــاى مؤثــر در ارتباط كودكان با خــدا، بهره گيرى از آموزه هاى دينى مبنى بر شــروع كارها با نــام خداســت. در قالب فعاليت هاى ياد دهى- يادگيرى (شعر، قصه، نمايش خلاق و...) مى توان به كودكان آموخت كه كارها را بــا نام خدا آغاز كنند. كودكان همواره در حال تقليد و الگو پذيرى هستند. بر اين مبنا وقتى مربى تمام كارها و فعاليت هاى خود را با نام خدا آغاز مى كند، به طور ناخودآگاه بر كودك خود تأثير مى گذارد. از اقدام هاى بسيار مفيد و جذاب به منظور آشنايى و انس كــودك با خداى مهربان، ايجاد فرصت هايى براى ارتباط وى با طبيعت پيرامونش است. حضور كودك در محيط هاى طبيعــى و ملموس، مانند پارك ها، حيات وحش و توجه دادن کودک به زیبایی ها و فایده های آنها، به درک عینی آنان از نعمت های خدا منجر می شود. از جمله فعاليت هاى قابل ارائه براى دركى عينى از اين كه خداى مهربان همه جا هست ولى ديده نمى شــود اين اســت كــه مربى از كودكان بخواهد، نفس عميق بكشند و دهان خود را بسته و راه نفس كشيدن از بينى خود را بگيرند و تا آن جا كه مى توانند تحمل كنند. پس از خارج شدن از اين حالت، دربارة هوا و فوايد آن با كودكان گفت و گو كند و وجود هوا و عدم ديدن آن را به وجود خداى مهربان در همه جا و عدم رؤيــت او ارتباط دهد.