ژنتیک اصطلاحی است که به مطالعه ژن‌ها و نقش آن‌ها در وراثت اشاره دارد. به عبارت دیگر، نحوه انتقال برخی از صفات یا شرایط از نسلی به نسل دیگر. ژنتیک شامل مطالعات علمی ژن‌ها و اثرات آن‌ها می‌شود. ژن‌ها (واحدهای وراثت) حاوی دستورالعمل‌هایی برای ساخت پروتئین‌هایی هستند که فعالیت سلول‌ها و عملکردهای بدن را هدایت می‌کنند اما ژنومیک اصطلاح جدیدتری است که مطالعه همه ژن‌های یک فرد (ژنوم)، از جمله برهمکنش آن ژن‌ها با یکدیگر و با محیط اطراف را توصیف می‌کند. درک ژنومیک مهم است زیرا به ما کمک می کند بفهمیم که چرا برخی از افراد از نظر ژنتیکی مستعد ابتلا به برخی بیماری ها هستند. ژنومیک شامل مطالعه علمی بیماری‌های پیچیده مانند بیماری‌های قلبی، آسم، دیابت و سرطان است زیرا این بیماری‌ها معمولاً بیشتر توسط ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی ایجاد می‌شوند تا فقط ژن‌ها. ژنومیک امکانات جدیدی را برای معالجات و درمان برخی بیماری‌های پیچیده و همچنین روش‌های تشخیصی جدید ارائه می‌دهد. ژنومیک به محققان کمک می‌کند تا دریابند چرا برخی از افراد به دلیل برخی عفونت‌ها، عوامل محیطی و رفتارها(ی سبک زندگی) بیمار می‌شوند و برخی دیگر به این موارد پاسخ متفاوتی می‌دهند. به‌عنوان مثال، برخی از افراد هستند که در تمام زندگی خود ورزش می‌کنند، رژیم غذایی سالمی دارند، معاینات پزشکی منظمی انجام می‌دهند و در سن ۴۰ سالگی بر اثر حمله قلبی می‌میرند. همچنین افرادی هستند که سیگار می‌کشند، هرگز ورزش نمی‌کنند، غذاهای ناسالم می‌خورند و تا ۱۰۰ سالگی زندگی می‌کنند. درواقع ژنومیک می‌تواند کلید درک این تفاوت‌ها باشد. تفاوت اصلی آزمایش ژنومیک و ژنتیک این است که آزمایش‌های ژنتیکی برای شناسایی یک جهش ژنی طراحی شده‌اند، در حالی که آزمایش‌های ژنومی تمام ژن‌های شما را بررسی می‌کنند. با نگاهی گسترده تر به ترکیب ژنتیکی خود  (از جمله اینکه چگونه ژن های شما توالی یابی می شوند و چگونه بر یکدیگر تأثیر می گذارند) آزمایش ژنومی می تواند بینشی در مورد نحوه عملکرد بدن شما در سطح مولکولی و معنای آن از نظر خطر، پیشرفت بیماری یا عود بیماری را ارائه دهد.