تحقیقات در دانشگاه جورجیا در سال ۱۹۹۶ اولین تلاش برای تولید مادربوردهای قابل پوشیدن یا البسه هوشمند برای قرن ۲۱ است. منسوجات هوشمند ساختارهایی هستند که شرایط محیطی را احساس و نسبت به آنها واکنش نشان می دهند. تولید و کاربرد منسوجات هوشمند از دایره تخیل خارج شده و به حقیقت پیوسته اند. فرش های خود تمیز کننده نمونه مناسبی برای کاربرد تجاری این نسوج است. بسته به نحوه واکنش، منسوجات هوشمند را به چند دسته تقسیم می کنند:
منسوج هوشمند غیرفعال که تنها شرایط محیطی را حس می کند.
منسوج هوشمند فعال که شرایط محیطی را حس و واکنش نشان می دهد.
منسوج هوشمند بسیار فعال که شرایط محیطی را حس، واکنش نشان داده و خود را با آنها سازگار می کند.
منسوج فوق العاده هوشمند که قادر به انجام وظیفه بر اساس یک طرح از پیش تعیین شده است.
اساسا پنج واحد مجزا را می توان برای یک لباس هوشمند متصور شد: ۱- حس کننده ها یا سنسورها؛ ۲- پردازشگر؛ ۳- واحد عمل کننده یا بکار اندازنده؛ ۴- انباره؛ ۵- سیستم ارتباطی حس کننده ها پارامترهای مورد نیاز را از بدن و یا محیط دریافت می کنند. از آنجا که البسه در تماس مستقیم با بدن هستند، بنابراین سنسورهای منسوجات وسایل خوبی برای اندازه گیری پارامترها یا متغیرهای بیولوژیک بدن نظیر حرارت بدن، فشارخون، رطوبت بدن، تنفس و ضربان قلب است. امروزه از فناوری های ارتباط داخلی پیشرفته برای ایجاد یک بدنه قابل انعطاف و قابل پوشش استفاده می شود که سنسورهایی برای ثبت علائم حیاتی بدن به آنها پیوند خورده است و می توان  با اتصال میکروفون امکان ضبط صدا را نیز اضافه کرد. اطلاعات از سنسورها به پردازشگر چند منظوره ارسال می شود که به پیراهن متصل است. این پردازشگر سیگنال ها را پردازش نموده و با استفاده از فناوری بلوتوث به محل مورد نظرم (کارکنان درمان) ارسال می دارد.