در سالهاي اخیر استفاده افراطی و وابستگی کودکان به فناوريهاي نوپدید به یکی از نگرانی هاي والدین تبدیل شده است. مطالعات نشان داده اند که استفاده زیاد کودکان از فناوری های جدید باعث اختلال در تحول مهارتهاي شناختی از قبیل تحول زبان، حافظه کوتاه مدت، پیشرفت تحصیلی و کارکردهای اجرایی می شود. همچنین این کودکان دچار مشکلات رفتاری، مشکلات هیجانی، علائم اضطراب و افسردگی، شکایت های بدنی، مشکلات توجه و پرخاشگری می شوند. تحقیقات نشان داده است که هر یک ساعت استفاده بیشتر از فناوري هاي نوپدید، با یازده دقیقه کاهش میانگین زمان خواب در کودکان پیش دبستان همراه است و علاوه بر میزان خواب، ریتم شبانه روزی بدن را نیز تغییر می دهد، به طوری که موجب دیر خوابیدن در شب و دیر بیدار شدن در صبح می شود. تغییر در عادات غذایی و کاهش کیفیت آن، استفاده بیشتر از غذاهای ناسالم مانند نوشیدنی ها، دسرها و خوراکی های شیرین و استفاده کمتر از میوه ها و سبزیجات، افزایش ابتلا به اضافه وزن و چاقی، خطر ابتلا به بیماری های متابولیک، بیماری های قلبی- عروقی مانند فشار خون بالا، مقاومت به انسولین و کاهش تراکم استخوانی و تاخیر حرکتی از دیگر پیامدهای استفاده از فناوری های نوپدید در کودکان است. حذف فناوريهاي نوپدید از اتاق کودك، قرار دادن این فناوريها دور از دسترس کودك، قرار دادن اسباب بازي ها در دسترس کودك، تقویت و تشویق کودك براي کاهش زمان استفاده از فناوري هاي نوپدید و انجام فعالیت هاي دیگر، استفاده از ابزارهای کنترل کننده زمان مشاهده، انجام فعالیت های جایگزین غیردیجیتال، خاموش کردن تلویزیون، استفاده از برچسب هایی بر روی وسایل دیجیتال، وضع محدودیت و معیار برای استفاده کودکان از این وسایل (به عنوان مثال کودك زمانیکه در حال خوردن غذا یا میان وعده باشد، نمی تواند تلویزیون ببیند).  به طور کلی می توان گفت راهبردهاي استفاده شده براي کاهش استفاده از فناوري هاي نوپدید دو هدف اصلی زیر را دنبال می کنند: ۱ .ایجاد محدودیت در استفاده از وسایل دیجیتال (وضع قوانین، حذف فناوري هاي نوپدید، استفاده از کنترل کننده هاي زمانی)، و ۲ .افزایش خودتنظیمی در استفاده از فناوري هاي نو پدید ( آموزش بازبینی خود و مهارت های ایجاد هدف).