برخلاف باور بسیاری از والدین که از سنین پایین کودکان خود را در معرض وسایل دیجیتال قرار می دهند تا یادگیری آنان سرعت یابد و یا به اصطلاح باهوش تر شوند، تحقیقات نشان داده اند که به دلیل عدم رشد کافی مهارتهای نمادین و توجه و حافظه در سال های اولیه پس از تولد، خردسالان نمی توانند از وسایل دیجیتال به اندازه تعامل با بزرگسالان یاد بگیرند و انتقال دانش از وسایل دیجیتال به زندگی روزمره برایشان دشوار است و استفاده خردسالان از وسایل دیجیتال در طول سال های اولیه بیشتر جنبه سرگرمی تا آموزش دارد. بسیاری از والدین نیز از وسایل دیجیتالی برای ساماندهی اوضاع، آرام کردن کودک، تشویق کودک و یا حتی برای مدیریت استرس خود استفاده می کنند. استفادۀ افراطی از وسایل دیجیتال می تواند آسیب های جبران ناپذیری بر جمعیت های آسیب پذیر مانند نوزادان و نوپایان در حال تحول برجای گذارد. استفاده افراطی کوکان از وسایل دیجیتالی با مشکلات خوردن، ابتلا به اضافه وزن، کاهش ترشح ملاتونین به عنوان هورمون خواب، کاهش مدت خواب و بدخواب شدن، کاهش رشد مغز در مراحل مختلف مانند شکل گیری و ایجاد سیناپس ها و میلینه شدن سلول های عصبی، ضعف در رشد زبان و رشد حرکتی، نقص در کارکردهای اجرایی، مشکلات رفتاری، اجتماعی و هیجانی و علائم اختلالات عصبی - رشدی ازجمله اوتیسم همراه است. در دستورالعمل هایی که با موضوع استفاده خردسالان از وسایل دیجیتال توسط انجمن اطفال آمریکا به عنوان شناخته شده ترین منبع بین المللی در حوزه سلامت کودکان منتشر شده است، توصیه شده است که خردسالان زیر دو سال نباید از وسایل دیجیتال استفاده کنند و کودکان دو الی پنج سال می توانند حداکثر روزی یک ساعت و آن هم در حضور والدین خود از وسایل دیجیتال و برنامه های با کیفیت استفاده کنند. لذا آشنا کردن والدین و دادن آموزشهای لازم در خصوص مدیریت استفاده از وسایل دیجیتال در خردسالان می تواند راهبردی مناسب باشد.