خواب سبب ترشح هورمون رشد، ارتقای تکامل کودکان، وزن گیری و رشد بهتر می گردد، این امر در سنین کودکی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در طی دوران کودکی، سالیان خردسالی، مهمترین دوران بروز مشکلات خواب است. میزان نیاز به خواب در انسان ها متفاوت بوده و به عوامل گوناگون نظیر؛ سن، زمینه ژنتیکی، حالات فیزیکی و روانی شخص بستگی دارد به طوری که خواب از شش هفتگی که حدود ۱۴ تا ۱۶ ساعت است به ۱۲ تا ۱۴ ساعت در یک سالگی می رسد. اما با وجود این که میزان خواب کودکان با افزایش سن آنان کاهش می یابد ولی نسبت به بزرگسالان زمان بیشتری به خواب نیاز دارند و خواب در سنین کودکی اهمیت زیادی می یابد. مشکلات خواب چه از نظر کمیت نظیر اختلال در شروع به خواب رفتن و چه اختلال در کیفیت خواب ( نظیر بیدار شدن های مکرر) منجر به خواب نامناسب در کودک می شود. در واقع عادات، کیفیت و کمیت خواب می تواند سلامتی دوران کودکی را تحت تاثیر قرار دهد. همچنین یادگیری عادات خواب در دوران کودکی، فرآیند زندگی بزرگسالی را متاثر ساخته و سلامت فرد و جامعه را به مخاطره می اندازد. لذا آموزش عادات مناسب خواب در دراز مدت به والدین و کودکان، می تواند موجب بهبود آگاهی و عملکرد ایشان در زمینه بهبود و کیفیت خواب کودکان شود.والدین باید به کودک خود بیاموزند که شب با روز متفاوت است. در طول روز، پرده‌ها را باز کنید، بازی کنید و در هنگام خواب عصرگاهی نگران صداهای روزمره نباشید اما در هنگام شب:
نور چراغ‌ها را کم کنید.
زیاد صحبت نکنید و صدایتان را پایین نگه دارید.
به محض تغذیه و شستشوی کودک، او را زمین بگذارید.
پوشک کودک را عوض نکنید؛ مگر اینکه به آن نیاز داشته باشد.
با کودک بازی نکنید.
با این روش‌ها کودک به تدریج یاد می‌گیرد که شب برای خوابیدن است.