معماری از طریق فضاهایی که به وجود می آورد، به نوعی در تربیت افراد بسیار موثر است و بار این مسئولیت به دلیل حساسیت و تاثیرپذیری کودکان، در طراحی فضاهای مربوط به آنها بیشتر است. ایجاد محیط اتاق خلاق، رنگارنگ و جالب که آراسته به تصاویر، پیشرفت ها و دستاوردها، اندیشه ها و احساسات آنها است می تواند به کودکان حس مالکیت اتاقشان را بدهد. شخصی کردن یا ایجاد تعلق نسبت به محیط اتاق به کودکان کمک می کند که احساس کنند والدین دوستشان دارند، برایشان مهم است و همانطور که هست او را می پذیرند. کودکان هنگامی که می بینند والدینشان کوچک ترین پیشرفت و موفقیت شان را به طور مداوم و خلاقانه جشن می گیرند روحشان تازه می شود. می توان در طراحی داخلی اتاق کودک از مبلمانی انعطاف پذیرتر استفاده کرد که در صورت نیاز، با توجه به نیاز و تصمیم کودک، به راحتی قابل جا به جایی باشند، با اینکار علاوه بر اینکه محیطی تنوع پذیر و تحریک کننده ایجاد کرده ایم، می توانیم عزت نفس و قدرت تصمیم گیری را در کودکان افزایش دهیم. اما باید به این نکته نیز توجه داشت که به منظور فراهم آوردن محیطی معنادار و آرام می بایستی از تجمع اسباب بازی ها، وسایل و مبلمان در بخشی از اتاق و یا شلوغ کردن دیوار با طرح و رنگ و یا قفسه ها جلوگیری کرد. همچنین آرامشی که انسان می تواند از طریق ارتباط با طبیعت به دست آورد غیرقابل چشم پوشی است، پس اگر حیاط یا فضای خارج خانه باغ یا درختانی دارد می توان با تعبیه پنجره ای رو به طبیعت محیط اتاق را به فضایی مناسب تر جهت تمرکز و یوگا تبدیل کرد. از اهمیت رنگ نیز نمی توان چشم پوشی کرد. بنابراین مناسب است که قسمتی از اتاق دارای کف قابل شست و شو باشد تا کودک بتواند بدون آسیب زدن به وسایل دیگر در آن قسمت با انواع مواد رنگی مانند آبرنگ و گواش بازی کند.