سایبر پارک به عنوان یک فضای عمومی که مملو از وسایل دیجیتالی می باشد بستری برای تعاملات بین مردم به ویژه گردشگران، مکان های گردشگری شهری و فناوری ها است. در این بستر، فناوری های اطلاعاتی و ارتباطاتی گردشگران را قادر می سازند تا تجارب، اطلاعات و دانش را در قالب های متنوع به اشتراک بگذارند. در واقع این نوع از بستر دیجیتالی روش و منش شهروندان خاصه گردشگران را در رابطه با فضای محیط زیستی پیرامونی عوض می کند و فرم نوینی از فضای گردشگری شهری را به همراه شیوه های جدید استفاده از آن معرفی می کند. سایبر پارک در تلاش است علاوه بر توجه به ابزار و لوازم آسایشی و زیرساخت های فناورانه، فضای آرامش و سازوکار کیفیت مطلوب زندگی شهری را فراهم کند. با توجه به پیشرفت سریع علم به ویژه فناوری، رفتار و منش انسانی در زندگی مدرن شهری به شدت تحت تاثیر فناوری های اطلاعاتی و ارتباطاتی قرار گرفته است؛ بنابراین سایبر پارک که هم ماهیت مجازی (سایبر) و هم ماهیت واقعی (پارک به عنوان یکی از فضاهای گردشگری شهری) را دارد این امکان را فراهم می کند تا تعادل بین زندگی دیجیتالی و ماشینی و زندگی انسانی و زیستی برقرار شود. یکی از وجه های سایبر پارک آموزش و یادگیری با استفاده از فناوری های اطلاعاتی و ارتباطاتی به صورت هوشمند است. در این روش مغز انسان به دلیل ارتباط با فضای گردشگری طبیعی بیرون عملکرد بهتر و سالم تری خواهد داشت و بنابراین یادگیری نیز بسیار موثرتر خواهد بود. چالش اصلی پروژه سایبر پارک برای متخصصان فناوری اطلاعات و ارتباطات، معماران منظر، طراحان شهری، دانشمندان علوم اجتماعی و آموزش و مدیران پروژه نحوه علاقه مند  کردن شهروندان و گردشگران به رسانه دیجیتالی ( گوشی های هوشمند، تبلت ها و ارتباطات بی سیمی) برای آوردن آنها به فضاهای باز عمومی و گردشگری و درگیر کردن آنها در فرایند یادگیری و سوق دادن آنها به سوی سبک زندگی سالم و پویا است.