فناوري نانو موج چهارم انقلاب صنعتي است که در تمامي گرایش هاي علمي راه یافته است تا جایي که در یک دهه آینده برتري فرایندها، وابسته به این تحول خواهد بود. بخشي از تاثيرات و کاربردهاي نانوتکنولوژي به شرح زیر مي باشد:
۱ – توليد مواد و محصولات صنعتي: برخي از مزایاي نانوساختارها عبارتست از: مواد سبکتر، قويتر و قابل انعطاف؛ کاهش هزینة عمر کاري از طریق کاهش دفعات نقص فني؛ ابزارهایي نوین بر پایة معماري جدید؛ بکارگيري کارخانجات مولکولي که مزیت مونتاژ مواد در سطح نانو را دارند.
۲ - نانوفناوري در پزشکي و بدن انسان: نانوتکنولوژي در پزشکي رفتار مولکولي در مقياس نانومتر در سيستم هاي زنده را اداره مي کند. یعني مقياسي که شيمي، فيزیک، زیست شناسي و شبيه سازي کامپيوتري، همگي به آن سمت گرایش دارند. سهل شدن استفادة بهينه از دارو، مواد زیست سازگار با کارآیي بالا، طراحي سيستم هاي جدید و هدفمند انتقال دارو به سلول ها و طراحي فرمولاسيون داروها مي توانند به نحو حيرت انگيزي توان درماني داروها را افزایش دهد.
۳ - دوام پذیري منابع کشاورزي، آب، انرژي، مواد و محيط زیست پاک: فناوري نانو منجر به تغييراتي شگرف در استفاده از منابع طبيعي، انرژي و آب خواهد شد و پساب و آلودگي را کاهش خواهد داد. همچنين فناوريهاي جدید، امکان بازیافت و استفادة مجدد از مواد، انرژي و آب را فراهم خواهند کرد. در زمينه محيط زیست، علوم و مهندسي نانو، مي تواند تاثير قابل ملاحظه اي در درمان مسائل زیست محيطي از طریق کنترل انتشار آلاینده ها؛ در توسعة فناوري سبز جدید که محصولات جانبي ناخواستة کمتري دارند و یا در مناطق حاوي فاضلاب، داشته باشد. زیرا توان حذف آلودگي هاي کوچک از منابع آبي (کمتر از ۲۰۰ نانومتر) و هوا (زیر ۲۰ نانومتر) و اندازه گيري و تخفيف مداوم آلودگي در مناطق بزرگتر را دارد.
۴ – فناوري نانو در هوا و فضا: نانو فناوري در طراحي و ساخت مواد سبک وزن، پرقدرت و مقاوم در برابر حرارت، موردنياز براي هواپيماها، راکتها، ایستگاه هاي فضایي و سکوهاي اکتشافي سيارهاي یا خورشيدي، تعيين کننده اي ایفا مي کند. همچنين استفادة روزافزون از سيستم هاي کوچک شدة تمام خودکار، منجر به پيشرفت هاي شگرفي در فناوري ساخت و توليد خواهد شد.
۵- کاربرد فناوري نانو در صنعت الکترونيک: با استفاده از این فناوري مي توان ظرفيت ذخيره سازي اطلاعات را در حد ۱۰۰۰ برابر یا بيشتر افزایش داد و نهایتاً به ساخت ابزارهاي ابرمحاسباتي به کوچکي یک ساعت مچي منتهي شود. همچنين ساخت تراشه ها در اندازه هاي فوق العاده کوچک به عنوان مثال در اندازه هاي ۳۲ تا ۹۰ نانومتر، و توليد دیسک هاي نوري ۱۰۰ گيگا بایتي در اندازه هاي کوچک امکان پذیر مي گردد .
