نانو ذرات برای داروسازی و دارورسانی اهمیت بسیار زیادی دارند چرا که با این روش می توان داروها کپسول ها را از حالت تهاجمی خارج کرده و در نتیجه به صورت ذراتی با اندازه بین ۱ تا ۱۰۰ نانومتر وارد بدن شوند و این ساختار دقیقا به محل هدف هدایت شده فرایند دارورسانی انجام می شود. برای اینکه بتوان ذرات را در یک محدودی مقیاس نانومتری بین ۱ تا ۱۰۰ نگه داشت باید بتوان از روشهای استاندارد برای ساخت این ذرات استفاده کرد. تکنولوژی رسوبی یک روشی برای ساخت نانو دارو کم محلول در آب است و همینطور در این روش در مرحله ای اول یک حلال آلی انتخاب شده تا محلول در آن حل شود. و همین طور محلول به یک ضد حلال قابل امتزاج با آب می باشد اضافه شده و به مرحله چرخش(سانتریفیوژ) می رود، هدف از اعمال نیروی گریز از مرکز این است که ساختار به حالت اشباع درآید و در نتیجه موجب هسته زایی و ایجاد یک رسوب می گردد. علت استفاده از روش رسوب گذاری در آن است که بعد از اینکه حلال بدست آمد می تواند در محلول های دیگر نیز حل گردد که این روش بر رشد مرحله هسته زایی بیشتر می تواند تاثیر بگذارد در مرحله ای آخر برای اینکه بتوان ساختار و اندازه را در یک مقیاس مشخص نگه داشت باید بتوان یک پایدار کننده در مرحله آخر به آن اضافه کرد. ساختار بعدی در امر داروسازی روش ساختار شبکه هیدروژلهای متخلخل می باشد که این ساختار در دو مقیاس ماکرو متخلخل و همین طور در مقیاس میکرومتخلخل به وجود می آید.  این ساختار را می توان گفت از مهم ترین ساختارهای داروهای هدفمند در داروسازی می تواند باشد چرا که می توان دارو را در داخل ساختارهای متخلخل بارگذاری کرد تا جاییکه در زمان و محل مشخص بتواند دارو را انتقال دهد.