پیشرفت های اخیر در فناوری نانو پیامدهای مهمی برای تصویربرداری از سیستم عصبی مرکزی دارد. این ها شامل تصویربرداری تومور قبل و حین عمل برای تسهیل توصیف و برداشت دقیق تومور، تصویربرداری از تحول سلول های بنیادی درمانی و زنده ماندن در داخل بدن، تمایز پیشرفت شبه و پاسخ کاذب در درمان ضد رگ زایی برای گلیوبلاستوما مولتی فرم  (رگ زایی تومور های مغزی)، تشخیص مراحل اولیه تخریب عصبی، و پیشرفت در سیستم ایمنی است. سرطان مغز یکی از بدخیم ترین و کشنده ترین سرطان ها می باشد و درمان آن به دلیل آن که بیشتر داروهای ضد سرطانی حتی نمی توانند به محل تومورهای مغزی برسند، تاکنون با مشکل مواجه بوده است. به تازگی سه گروه از محققان مطالعاتی را در این زمینه انجام داده اند که نشان می دهد می توان از نانوذرات نشان دار شده برای حل مشکل انتقال داروها به داخل تومورهای مغزی استفاده نمود. در ادامه به معرفی تحقیقات انجام گرفته به وسیله ی این سه گروه می پردازیم  گروه نخست از محققان دانشگاه واشنگتن و مرکز تحقیقات سرطان، نانوذرات اکسید آهن نشاندار شده ای را طراحی کرده اند که می توانند به سلول های سرطانی بدخیم مغز (گلیوبلاستوما) متصل شوند. گروه دوم از محققان، دکتر ویکتور یانگ و همکارانش از دانشگاه میشیگان می باشند که نشان داده اند می توان به وسیله ی یک میدان مغناطیسی سلول های سرطانی مغزی را مورد هدف نانوذرات اکسید آهن قرار داد. دکترشین ایچی میاتاکی از کالج پزشکی اوزاکا در ژاپن، سرپرستی گروه سوم از محققان را بر عهده دارد. آنان لیپوزومی را طراحی کرده اند که می تواند تومورها را مورد هدف قرار دهد و غلظت های زیادی از عنصر بور را به سلول های سرطانی برای درمان به روش جذب تابش نوترونی عنصر بور، به آنها انتقال دهد زیرا این تابش نوترونی برای سلول ها کشنده می باشد.