بسته به نحوه تعامل، رمزارزها به سه طبقه دسته بندی می شوند: ۱- رمزارزبسته: این نوع رمزارزها برای خرید کالاها و خدمات مجازی در داخل جامعه مجازی واقعی منظور شده و کاربران پول را از طریق برخی فعالیت ها به دست می آورند؛ ۲- رمزارزها با جریان یکطرفه: رمزارزها به جای پول واقعی خریداری شده اما امکان تبدیل معکوس آن وجود ندارد؛ ۳- رمزارزها با جریان دوطرفه: در این نوع رمزارزها، می توان از آنها برای خرید پول واقعی استفاده کرد و همچنین آنها را توسط وب سایت ها یا استخراج گرهای خاص دوباره تبدیل معکوس نمود. همچنین رمزارزها از نظر متمرکز بودن یا غیرمتمرکز بودن نیز تقسیم بندی می شوند. رمزارزهای متمرکز، دارای یک سیستم متمرکز برای تایید کردن و انجام معاملات با صادرکننده است در حالیکه رمزارزهای غیرمتمرکز، معاملات از طریق شبکه ای از کاربران تایید و انجام می شود که بعضی فعالیت های خاص را انجام می دهند که نمونه بارز آن بیت کوین است. برخی از نظام های رمزارزی پیش استخراجی هستند و پاداش هایی برای اولین استخراج کنندگان دارند، پیش استخراج بدین معنا است که ارز از سوی بنیان گذاران آن ارز قبل از استخراج کدی که در دسترس عموم قرار خواهد گرفت؛ ایجاد می شود. غالبا این شیوه به عنوان یک رویه تدلیس آمیز دیده می شود و می تواند به عنوان بخش اساسی یک طراحی دیجیتال رمزارزها استفاده شود. از سوی دیگر، رمزارزهای بسیار معدودی هستند که می توانند با ارزهای واقعی مبادله شده و بانک ها معمولا خدماتی را در ارتباط با آنها ارایه نداده و برخی از آنها از ارایه خدمات به شرکت های ارزهای مجازی خودداری می کنند. باید به این مهم هم توجه کرد که در صورتی که رمزارزها مفقود یا سرقت شوند، مشخص نیست که چه ساز و کاری برای محدود کردن خسارات وارده به صاحب آن وجود دارد.