رمزارزهای نفت پایه در واقع اوراق بهاداری با پشتوانه ذخایر اثبات شده و قابل بازیافت نفت و گاز می باشد. هر واحد رمزارز نفت پایه ارزشی معادل یک بشکه نفت یا مقداری برابر از ارزش حرارتی آن معادل گاز طبیعی دارد. این اوراق بهادار در بستر زنجیره بلوکی تعریف شده  منتشر می گردند و فرایندهای آن مستغنی از زیرساخت و ساختارهای فعلی بوده و کمترین وابستگی را به نهادها و موسسات مالی واسطه دارد. تامین مالی پروژه های بالادستی نفت و گاز از طریق رمزارز نفت پایه، مشتمل بر پنج مرحله مشتمل بر صدور گواهی اعتبار، تعامل میان شرکت ملی نفت و پیمانکار در قالب قرارداد هوشمند، صدور و انتشار رمزارز، بورس غیرمتمرکز و فرایند توسعه می باشد. رمزارزهای نفت پایه را اویل کوین می نامند. رمزارز پترو یکی از مهمترین مصادیق رمزارزهای نفت پایه است. رمزارز پترو نسخه نوینی از ابزارهای مالی است که ارزش آن وابسته به نفت ونزوئلا بوده و با هدف ارایه جایگزینی و رقیبی برای سیستم های ارزی سنتی توسعه داده شده است. پترو را می توان یک ابزار بدهی عمومی معرفی کرد که ارزش ذاتی آن بر اساس قیمت بین المللی سبد نفت ونزوئلا و به تشخیص رییس جمهور این کشور تعیین می شود. این رمز ارز می تواند به عنوان مکملی برای نظام پولی حاکم بر کشور ونزوئلا عمل کند. این رمزارز با پشتوانه ۵/۳ میلیارد بشکه نفت خام طراحی شده و درصدد است تا از این طریق تحریم های آمریکا علیه این کشور را بی اثر کند. این رمزارز به عنوان نوعی ابزار مالی در بازار تلاش خواهد داشت که همانند قراردادهای آتی عمل نموده و از نوسانات قیمت در بازار نفت پیروی کند. در این راستا پژوهشگران کشورمان پیشنهاد رمزارز نفتی پایه جمهوری اسلامی ایران را داده اند که این این رمزارز دارای پشتوانه ذخایر اثبات شده و قابل بازیافت نفت و گاز منتشر شده و ارزشی معادل یک بشکه نفت خام یا مقداری برابر از ارزش حرارتی آن معادل گاز طبیعی خواهد داشت.