هنرهای تجسمی (طراحی و نقاشی)، ادبیات (شعر،قصه، داســتان و...)، موسیقی، کارهای دستی (گل آرایی، گل کاری، منبت و...) و هنرهای نمایشی (سینما و تئاتر) در درک زیبایی طبیعت و شگفتی های زندگی، و به تبع آن بالا بردن قدرت درک دانش آموزان و قرار دادن آنها در جریان رشد خلاقیت های ادبی و هنری نقش بسزایی دارند و نیز با ایجاد آرامش، باعث کاهش پریشانی های فکری و عاطفی و اختلالات روانی می شوند. ایجاد تعامل و هماهنگی و پی بردن به آداب و رسوم، ارزشهای انسانی و... از دیگر آثار هنر در تعلیم و تربیت دانش آموزان است. در نظام آموزشی کشورهای پیشرفته، بخش اعظم برنامة درسی دورة ابتدایی به درس هایی مثل هنر موسیقی، کاردســتی، ورزش، نقاشــی، مهارتهای خانه داری و فعالیت های ویژه مانند گردش، برپایی جشنواره های فرهنگی، هنری، ورزشی و ... اختصاص یافته است. در ژاپن یک سوم برنامه های آموزشی دورة ابتدایــی به این درس ها اختصاص دارد و می توان گفت: مدرســه های این کشــور از نظر برپایی جشــنواره ها و مناسبت های هنری، در جهان بی همتا هستند. در این کشور ۳۰ روز از سال تحصیلی به برگزاری جشنواره های هنری اختصاص دارد و همه دانش آموزان نیز در آن مشارکت دارند. به طوری که در مدرســه های این کشــور، بدون بهره گیری از موســیقی و هنر، آموزش مفاهیم اجتماعی و فرهنگی امکان پذیر نیست. هدف از آموزش هنر در ژاپن، پرورش افرادی با حساســیت بالاســت تــا در آینده زندگی معنوی متعالی داشته باشند. در کشــور ژاپن میزان ســاعات اختصاص داده شــده بــه تربیت هنری (شــامل موسیقی، هنر و کاردســتی) در دورة ابتدایی، از زمان تخصیص‌یافته به درسهایی چون علوم تعلیمات اجتماعی، اخلاق و دینی بیشــتر، و با اندکی تفاوت تقریبا معادل ساعات درس ریاضی است. معلمــان و والدین ژاپنی تأکید زیادی بر اصول اولیة یادگیری دارند. هنر، موســیقی و آموزش جســمانی نقــش مهمی در برنامة عمومی آموزشــی بــازی می کنند. کودکان وقــت زیادی را به برنامه ریزی آماده سازی و شرکت در رویدادهای سالانه در سطح مدرسه اختصاص می دهند که ارتباط مستقیم با موفقیت های علمی ندارند.