محدود بودن سوخت های فسیلی، افزایش هزینه سوخت، افزایش غلظت گازهای گلخانه ای از جمله مهمترین عواملی هستند که دانشمندان را به یافتن روش هایی جهت استفاده بهینه از منابع ارزان قیمت انرژی که مشکلات زیست محیطی نیز ایجاد نکنند، واداشته است. از جمله منابع ارزان قیمت، حجم عظیم پسماندهای جامد و مایع است که در اثر فرآوری و تولید مواد غذایی سالیانه ایجاد می گردد. تکنیک هایی نظیر هضم بی هوازی، تولید سوخت های بیودیزل، گازیفیکاسیون و مایع سازی ترموشیمیایی از جمله روش هایی هستند که می تواند جهت تولید منابع انرژی نظیر بیودیزل، گازهای سنتزی مانند متان، روغن های بیو، اتانول سوختی از پسماندهای غذایی به کار برد.
گازیفیکاسیون ضایعات مواد غذایی
گازیفیکاسیون شامل اکسیداسیون جزئی مواد آلی در دمای بالا و تولید مخلوطی از گازهای قابل احتراق است. گاز سنتزی عمدتا حاوی مونوکسید کربن، هیدروژن، متان و دی اکسید کربن می باشد. در طی گازیفیکاسیون قسمتی از زیست توده به جای گاز سنتزی، تبدیل به زغال و قیر می شود. استفاده از گاز سنتزی به عنوان یک سوخت برای احتراق داخلی موتورها، تورزین های گازی و پیل سوختی برای تولید گرما و انرژی و به عنوان ماده خام برای سنتز سوخت های مایع و مواد شیمیایی استفاده می شود.
تبدیل ترموشیمیایی ضایعات فرآوری مواد غذایی
باقی مانده جنگل ها، محصولات کشاورزی و ضایعات آلی فرآوری مواد غذایی به عنوان منابع زیست توده هستند که می توان آنها را از طریق فرایندهای بیولوژیکی و یا ترموشیمایی به محصولات شیمیایی و انرژی تبدیل نمود. فرآیندهای ترموشیمیایی شامل سوزاندن، تجزیه مواد توسط گرما، گازیفیکاسیون و مایع سازی ترمو شیمیایی است.
مایع سازی ترموشیمیایی
حلال های در دمای و فشار بالا می توانند زیست توده را هیدرولیز و مایع نموده و تبدیل به سوخت مایع نمایند. این عمل با تجزیه پیوندهای گلیکوزیدی و شکستن مولکول ها به اجزاء کوچکتر محلول صورت می گیرد.