یافته های منطقه کمیسیون اروپا، مبین آن است که در مجموعه کشورهای عضو کمیسیون اروپایی، متوسط ساعات تدریس تربیت بدنی در دوره ابتدایی ۱۰۹ دقیقه و در متوسطه ۱۰۱ دقیقه در هفته است. در حدود ۸۸ درصد کشورها در دوره ابتدایی و ۹۴ درصد کشورها در دوره متوسطه معمولا دوومیدانی را تا سطح قهرمانی در مدارس مورد توجه قرار می دهند. از سال ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۵ بسیاری از کشورهای حوزه اتحادیه اروپا اصلاحات آموزشی زیادی در نظام های آموزشی شان انجام دادند. هم زمان با اصلاحاتی که در نظام های آموزشی اتفاق افتاد، تغییراتی نیز در برنامه های درسی در واکنش به چاقی فراگیر و رویکرد به سبک زندگی فعال و سلامت جویی صورت پذیرفت. با این همه آن چه در میان این تغییرات خودنمایی می کند، نفوذ بیش از حد گفتمان ورزش های رقابتی است و در این میان آنچه مشهود است، در کانون توجه قرار دادن کیفیت برنامه های تربیت بدنی است.
در کشورهای اروپایی باور بر کیفیت بخشی فعالیت های تربیت بدنی است و در این زمینه کمیسیون اروپایی معتقد است که درس تربیت بدنی نتایج زیر را در پی دارد.
۱- اختصاص و در برگیرنده نیازهای گوناگون همه دانش آموزان است و بر پایه توانایی ها، استعدادها و علایق تمام دانش آموزان شکل گرفته است.
۲- اهداف آن متناسب با فرآیند رشد یادگیرندگان است.
۳- فرصت لازم را برای ارتقای سطح فهم، دانش، مهارت های حرکتی و نگرش یادگیرندگان فراهم می آورد.
۴- نگرش مثبتی را نسبت به فعالیت های مربوط به حرکت فعالیت جسمانی، بازی، ورزش، رقص و... پدید می آورد.
۵- به پرورش خلاقیت فرصت می دهد و آن را می پروراند.
۶- خطرپذیری را ترغیب می کند و بر رفتارهای سلامت جویانه تاکید می ورزد.
۷- بر رشد همه جانبه یادگیرنده، یعنی بر تعامل اجتماعی، ویژگی های روانی- اجتماعی، ارزش ها، رشد قابلیت های شناختی، حل مسائل شخصی، رشد عواطف و ... تاکید دارد.
۸- به ایجاد کیفیت زندگی در مدرسه و خارج از آن می پردازد.
۹- فرصت لذت بردن از انجام فعالیت های برنامه درسی را مقدور و میسر می سازد.
۱۰- ساخت معنا و دانش شخصی را برای یادگیرنده امکان پذیر می سازد.