سرمازدگی که بین کودکان رواج زیادی دارد بیماری مخصوص دست و پا نیست، بلکه نوک بینی و لاله های گوش را نیز گاهی گرفتار و رنجور می سازد ولی سرمازدگی انگشتان دست و پا از سایر نقاط بدن حساس تر و ناراحت کننده تر است. علامت اولیه سرمازدگی، پیدایش دانه های سرخ رنگ کوچک و سفت است که در نقاط مختلف انگشتان دست و پا ظاهر می شوند. دانه ها در حال عادی فقط سرخی و برآمدگی ظاهری دارند ولی هنگام خوابیدن و یا زمانی که کودک دست و پایش را گرم می کند خارش شدیدی در آنها احساس می کند. راه رفتن بر روی زمین یخ بسته و سرد بدون داشتن کفش مناسب، بازی کردن با برف و یخ در هوای سرد و یخبندان می توانند سبب بروز این عارضه شوند. عوامل دیگری که در سرمازدگی دخیل هستند عبارتند از:
- تغذیه
سرمازدگی، اغلب در کودکانی بروز می کند که خوب تغذیه نمی شوند. کمبود ویتامین ها و املاح مختلف در رژیم روزانه به پیدایش و پیشرفت بیماری کمک می کند و از این رو برای درمان کودکان مبتلا بهتر است اول به تغذیه آنها توجه کرد.
- کمبود ترشح غدد داخلی
گاهی سرمازدگی نزد کودکانی که غدد مترشحه داخلی شان ( مانند غده تیرویید) به میزان کافی فعایت ندارد بروز می کند.
- عصبانیت
اختلالات روانی و ناراحتی های فکری به پیدایش این عارضه کمک می کند.
چگونه از بروز سرمازدگی جلوگیری کنیم؟
برای جلوگیری از سرمازدگی اول باید دست و پا را گرم نگاه داشت، پوشش پشمی گرم دستکش و جوراب به خصوص برای گرم نگاه داشتن دست و پا خوب است. سپس بدن با مصرف مواد غذایی و در نتیجه انرژی لازم بتواند خود را گرم نگاه دارد.
درمان سرمازدگی
برای درمان واقعی سرمازدگی اول لازم است کمبود ویتامین و املاح روزانه را جبران کرد. برای این کار مصرف روغن ماهی در فصل زمستان بسیار مفید و موثر است. مصرف ویتامین های مختلف علاوه بر اینکه وضع مزاجی کودک را مرتب و او را از اغلب بیماری های فصلی مصون می سازد، برای جلوگیری از سرمازدگی نیز نافع است.