احساس دلتنگی بزرگسالان برای دوران کودکی منجر به پدیده ای اجتماعی به نام کیدالت شده است. kidult از دو کلمه kid به معناي كودک و adult به معناي بزرگسال گرفته شده است. سن گروه کیدالت به طور معمول بین ۲۰ تا ۴۰ سال متغیر است. آنها به منظور امنیت بخشیدن به زندگی خود به کودک درونشان متوسل می شوند. آنچه که در گذشته کودکانه به شمار می آمد در حال حاضر پدیده ای اجتماعی در خور توجهی می باشد که بر روی اقتصاد نیز تاثیرگذار است. صنایع نیز برای پاسخگویی به نیازهای این گروه هدف که دارای توان خرید بالا هستند نیز خود را وفق داده اند از سوی دیگر، محصولات جدید نظیر بازی های کامپیوتری نسل های متفاوت ( گروه های سنی متفاوت) را مجذوب خود کرده اند. در این مورد، تمامی کودکان از گروه های مختلف گرد هم جمع می شوند. به علاوه، محصولات دوران کودکی دوباره احیا و ارزشیابی می شوند. در این راستا محصولاتی در قیمت های متفاوت از جواهرات گرفته تا صنعت تولید ساعت و لوازم آرایش برای این افراد تولید می شود و صنعت بزرگی را فرا گرفته است. این موضوع به نوبه خود نشانگر اشتیاق به بازگشت به دوران دور از مشکلات است. درحالیکه منتقدان فرهنگی این پدیده را کودکانه کردن جامعه می نامند، روانشناسان تلاش می کنند تا پدیده مذکور را ریشه یابی کنند. آنها معتقدند بزرگسالان ترجیح می دهند به جای پایبندی به الگوهای رفتاری قدیمی، کودک درون خود را پرورش دهند این موضوع ممکن است به شکل پریدن بر روی تخت خواب یا انجام بازی های کامپیوتری خود را نشان دهد. افراد تلاش می کنند دوران کودکی خود را وسعت ببخشند و بازگشت به دوران جوانی از طریق این قبیل محصولات برایشان امکان پذیر می شود. بزرگسال بودن آن هم به معنای سنتی دیگر جذابیت ندارد. اکثر کیدالت ها ترجیح می دهند اوقات فراقت خود را با تماشای فیلم های کمدی و بازی هایی نظیر اسکیت بگذرانند درحالیکه در زندگی اجتماعی افراد موفقی هستند. به هر ترتیب هدف از تمامی این اقدامات بازگشت به شادی های دوران کودکی است و این که شخص نشان دهد که فردی خودانگیخته، روشن فکر و غیرسنتی می باشد.