گل مژه برآمدگی دردناک  قرمز در حاشیه یا داخل پلک هاست که به صورت یک توده گرد به نظر می رسد. این توده معمولا پر از چرک است و همچنان که بزرگ تر می شود ممکن است در بینایی فرد اختلال ایجاد کند به گونه ای که او قادر نخواهد بود چشم های خود را کاملا باز کند. ممکن است گاهی بیش از یک مژه ایجاد شود که در حاشیه پلک ها ظاهر می شوند که اصطلاحا آن را التهاب پلک یا بلقاریت می نامند. خوشبختانه اکثر گل مژه ها بعد از چند روز خود به خود بهبود می یابند ولی طی این مدت خود شخص مبتلا می تواند با انجام اقدامات خاص علایم را تسکین دهد. معمولا زمانی که گل مژه پر از چرک شد، خود به خود پاره می شود و با پاره شدن گل مژه درد کم می شود و بعد از آن از بین می رود. اما قبل از بروز این حالت، گل مژه سبب ایجاد یک توده قرمز رنگ و تورم در پلک ها و اگر بزرگ باشد، تاری دید، ایجاد خراشیدگی در چشم و نهایتا فرسودگی چشم ها می شود. عامل ایجاد گل مژه عفونت باکتریایی است. معمولا عفونت های باکتریایی در ریشه مژه ها شکل می گیرد و ممکن است در آن واحد بیش از یک گل مژه وجود داشته باشد. گل مژه ها معمولا مسری نیستند و به منظور جلوگیری از انتشار عفونت، باید کودکان را تشویق نمود که تا حد ممکن به چشم های خود دست نزنند و مرتبا دست های خود را بشویند. اگر گل مژه ها باعث بروز اشکال در بینایی یا حرکت چشم شوند باید به پزشک مراجعه نمود. برای درمان گل مژه می توان از پمادهای آنتی بیوتیکی موضعی روی پلک ها استفاده کرد. برای درمان گل مژه هایی که پر از چرک بوده و به خودی خود پاره نشده است، ممکن است نیاز به تخلیه آن جهت کاهش درد و فشار باشد. اگر بیش از یک گل مژه وجود داشته، ممکن است نیاز به استفاده از آنتی بیوتیک خوراکی باشد.