شهر اکولوژیک شهري است پایدار، كه ساختارهاي كالبدي و اقتصادي آن با رعايت ملاحظات زيست محيطي يا به عبارتي سازگار با شرايط محيط طبيعي شكل گرفته باشد. در شهر اکولوژیک که یک شهر فرا ارگانیک محسوب می شود ضرورت دارد که هر نوع برنامه ریزی بر مبنای اصول طبیعی انجام شود تا بهره وری به حداکثر رسیده و کمینه آسیب های زیست محیطی حادث شود. نقطه عطف مفهوم شهر اکولوژیک زمانی است که مفهوم اکوسیتی برای اولین بار توسط سازمان ملل در سال ۱۹۷۱ مطرح شد. رجیستر بنیانگذار ایده شهر اکولوژیک بوده و اصطلاح شهر اكولوژيك از کتاب او با عنوان ساخت شهرهایی براي آیندهاي سالم در سال ۱۹۸۷ گرفته شده است. در تعریفی کلی، رجیستر شهر اکولوژیک را چنین تعریف می کند . شهر اکولوژیک، خود را ازطریق حداقل نیاز به محیط طبیعی اطرافش تغذیه می کند و از منابع انرژي تجدیدپذیر بهره می برد. شهر اکولوژِیک باید ویژگی های زیر را داشته باشد.
 کاهش نیاز به استفاده از وسایل نقلیه موتوری و تقویت مسیرهای دوچرخه و پیاده
استفاده از شیوه های کاشت و گونه های گیاهی بومی، باغ سازی ارگانیک و ایجاد تنوع زیستی
بازیافت و تعمیر و استفاده مجدد مواد و مصالح یا زباله
استفاده از انرژیهای تجدید پذیر در سطح شهر
وجود بازارچه های محلی و خود اشتغالی هنری، فروش کتاب، موسیقی، صنایع دستی و تئاترهای محلی در سطح شهر و فروش محصولات کشاورزی،
اختلاط مساکن جمعی و خصوصی، پرهیز از گستردگی اندازه شهر و تأکید بر فشرده سازی
استفاده از بام سبز و خط آسمان سبز و فضای سبز عمودی
تشویق کشاورزی شهری و بازسازی خاک ارزشمند آسیب دیده در اثر ساخت و ساز بشر
ساماندهی آب های سطحی و آب باران و استفاده مجدد از آن
حس تعلق به مکان و وجود نماد و شاخصه شهری در ذهن شهروندان
استفاده از گونه های گیاهی بومی و متنوع و به رسمیت شناختن تمامی موجودات زنده در شهر