علائم کووید -۱۹ در کودکان معمولا بین ۲-۱۴ روز بعد از تماس ظاهر می شود. عفونت در اکثر کودکان مبتلا بدون علامت می باشد و یا علائم خفیف مشابه سرماخوردگی را نشان می دهند که شامل تب، بی حالی، خستگی، بی اشتهایی، سرفه می باشند. هرچند بعضی از این کودکان می توانند فقط علائم گوارشی مانند اسهال و استفراغ را به همراه تب نشان دهند اما در مواردی علائم و نشانه های بیماری می تواند شدت بیشتری داشته باشد که همانند بزرگسالان شامل تب بالای ۳۸ درجه، سردرد، گلودرد، درد بدن، سرفه، سختی تنفس و افزایش تعداد تنفس، انسداد بینی، فقدان بویایی و اختلال چشایی است.
علائم گوارشی
تب، تهوع، استفراغ، درد شکم و اسهال از علائم کروناویروس در کودکان است. در ۲۰-۳۰ درصد موارد در روزهای اول بیماری، گاهی اسهال تنها تظاهر بیماری است و علائم ریوی چند روز بعد بروز می کند. اسهال در صورت فقدان عارضه، لزج ولی غیرخونی است و معمولا کمتر از یک هفته بهبود می یابد. دهیدراتاسیون از عوارض مهم بیماری در کودکان مبتلا است که ممکن است منجر به شوک هیپوولمیک شود. در بیمارانی که با علائم گوارشی بستری می شوند، مدت طولانی تری افزایش سطح مارکرهای التهابی و آنزیم های کبدی و کاهش فاکتورهای انعقادی دارند.
علایم کلیوی
از نشانه های درگیری کلیه بیماران مبتلا به کرونا لکوسیتوز، هماچوری، پروتئینوری و گاهی نارسایی کلیوی است. تغییرات فشارخون هم محتمل است.
درگیری سیستم عصبی
درگیری سیستم عصبی شامل؛ سردرد، گیجی، و آژنزی است.
تاکنون درمان استاندارد قطعی و تایید شده ای برای این بیماری وجود ندارد و برای درمان بیماران اختلاف نظرهای زیادی وجود دارد. چگونگی درمان بیماران و ضرورت بستری احتمالی و یا استفاده از داروهای ضدویروسی و درمان های حمایتی دیگر با توجه به شرایط بالینی- آزمایشگاهی بیمار متفاوت است. در اکثر بیماران درمان های حمایتی و پیگری بیماران کفایت می کند ولی اکسیژن درمانی در بیماران بستری مهمترین اقدام است و کنترل سیر بیماری و اقدامات حمایتی ضروری است. بیماران دچار بیماری متوسط یا شدید نیاز به بستری دارند.