در سن ۶ تا ۱۲ سالگی توجه دیگران برای کودکان مهم است. کودک از این که کنار گذاشته شود واهمه دارد. در این سن دوستان خیلی مهم هستند. نگرانی کودک در مورد سازگاری و بودن با هم گروهی هایش است. جدا ماندن و طرد شدن از گروه برای او رنج بزرگی محسوب می شود. راه حال رفع این نگرانی کودکان ساده است. دوستان او را به منزل دعوت کنید و اوضاع را زیر نظر بگیرید. اگر احتیاج شد برای آنکه فرزندتان تنها و جدا از دوستانش نماند مداخله کنید. در این سن واکنش های کودک را زیر نظر بگیرید، به خصوص اگر کودک شما از زنگ های تفریح و یا وقت ناهار در مدرسه بیزار است. این احتمال نیز وجود دارد که کودکتان از شما پنهان کند که در مدرسه بچه های بزرگتر به او زور می گویند و یا اذیتش می کنند.

کودک شما ممکن است از صحبت کردن در جمع وحشت داشته باشد. این واهمه مربوط به ترس از قضاوت دیگران است که با نخستین ارزیابی ها در مدرسه به چشم می خورد. همکاری با معلم او، برای کنترل این شرایط و جلوگیری از طولانی و مقاوم شدن این ترس ضروری است. در این خصوص والدین باید هیچ فرصتی برای آماده کردن او را از دست ندهند. از کودک بخواهید که آخرین فیلم یا کارتونی که دیده برای مادربزرگ، خاله و عمه ... تعریف کند. برای خرید نان او را بفرستید و بخواهید پول نان را که قبلا به او داده اید بپردازد و در صورت امکان او را در یک کلاس تئاتر ثبت نام کنید. بعد از سن ۱۲ سالگی اغلب نگرانی های مربوط به دوران کودکی از بین می روند و دغدغه های دیگری که اغلب مربوط به شرایط ظاهری و فیزیکی است جای آنها را می گیرد. مثلا من زشت، خیلی چاق و یا زیادی لاغر هستم.