مرغ مینا بعد از کاسکو از نظر هوش بهترین است. این پرنده اغلب از هند و پاکستان و افغانستان وارد ایران می شود اما نوع هندی آن از نظر هوش بهترند. مرغ مینا برخلاف کاسکو که وابستگی خاصی به صاحبش دارد آنچنان به صاحبش وابسته نیست ولی پرنده حساسی است و رفتار صاحبش را در مورد خودش درک می کند. در مورد هوش این پرنده باید گفت که اگر شما چیزی هم به او یاد ندهید، فقط با شنیدن صدای دیگر پرندگان می تواند آن صداها را تقلید کند و پرندگان دیگر را به اشتباه اندازد. لذا اگر مشغله فراوان دارد و می خواهید در عین حال از این پرنده هم نگهداری کنید، قید این کار را بزنید، زیرا کاسکو و مرغ مینا هوش فوق العاده ای دارند و باید در دوران اولیه (۴-۶ ماه) زندگی، خوب به آنها رسیدگی کرد تا بتوان از هوش آنها به نحو احسن استفاده کرد. بطورکلی در شش ماه اول زندگی باید با این پرندگان خوب کار کرد. تا می توانید مرغ مینا را در دست بگیرید و نوازش کنید و به او غذا دهید و در همین حین هم با او صحبت کنید. حرف زدن با مرغ مینا باید با تکرار فراوان همراه باشد. کلمات هم باید با یک تن مشخص و یک لهجه تکرار شوند. روی این نکته تاکید می کنم که بهترین موقع برای آموزش صحبت کردن به مرغ مینا زمانی است که او گرسنه است و شما به او غذا می دهید. اگر مرغ مینا را شرطی کنید و با ادا کردن هر کلمه به او پاداش دهید راندمان بهتری می گیرید. مرغ مینای نر با استعداد تر از مرغ مینای ماده است و راه شناسایی آن هم خیلی ساده است. کافی است که به دهان او نگاه کنید؛ مرغ مینای نر سق سیاهی دارد یعنی سقف دهانش سیاه است. مرغ مینا یک همه چیز خوار است اما دانه های مخلوط پلت (پارس) هم برای آنها بخصوص در دوران جوجه بودنشان به کار می رود.