نور و روشنایی از مهمترین عوامل تعادل بیولوژِک است و موجودات آبزی برای رشد و نمو نیازمند جذب نورند. بهترین نور، نور خورشید است که دارای انواع اشعه های ماوراء بنفش به میزان مطلوب است اما نباید به طور مستقیم و به شدت وارد اکوسیستم آبی شود، چون می تواند سبب بروز مشکلات زیادی نظیر ازدیاد رشد جلبک و تغییرات دمایی در آب شود. در صورت عدم وجود نور خورشید از لامپ فلورسنت یا لامپ با نور سفید می توان استفاده کرد که باید به طول موج و مدت تابش نور توجه کرد. بهترین محل برای نصب روشنایی در چند سانتی متری سطح آب و بالای آکواریوم ها است. فقدان نور باعث کدورت آب و ایجاد رسوب قهوه ای روی شیشه آکواریوم می شود و از طرفی زمینه مناسبی برای رشد باکتری های بیماری زا را فراهم می کند. وجود نور سبب رشد جمعیت فیتوپلانکتونی می شود که در صورت عدم کنترل باعث بر هم خوردن تعادل اکسیژن و دی اکسید کربن می شود.
درجه سختی آب
وجود ترکیبات کلسیم و منیزیم موجود در آب را سختی می گویند که این عناصر به صورت نمک یا املاح کلسیم و منیزیم در آب هست. از راهکارهای کاهش سختی آب جوشاندن آب است که منجر به رسوب کربنات کلسیم در سبک شدن آب می شود. همچنین استفاده از دستگاه سختی گیر که کار مبادله یا تعویض یون را انجام می دهد هم می تواند مفید باشد. مناسب ترین درجه سختی ۳-۱۲ است یعنی درحدود آب های سبک تا نیمه سنگین که برای ماهیان تزئینی پیشنهاد شده است. سبکی زیر ۳ درجه ممکن است منجر به اسیدی شدن آب گردد. برای سنجش سختی می توان از دستگاههای دیجیتال استفاده نمود ولی چون از نظر اقتصادی مقرون به صرفه نیست استفاده از کیت های آزمایشگاهی سنجش سختی، پیشنهاد می شود. از جمله عواملی که می  تواند سختی آب را تغییر دهد سنگریزه ها، ماسه ها و صخره هایی هستند که در تزئیین بستر آکواریوم استفاده می شوند. مثلا ترکیبات آهکی مثل مرجان و صدف قابلیت حل شدن در آب را داشته و باعث تغییر سختی می شود. اما استفاده از بازالت، گرانیت، و سنگریزه های سخت مانعی ندارد.