بوها و رایحه هائی وجود دارند که باعث افزایش یا کاهش میل جنسی می شوند. گیرنده های بویایی انسان توان شناخت جنسیت را دارد و عملکرد جنسی افراد تحت تاثیر بوی جنس مخالف تغییر می کند و حتی بر عملکرد جنسی و باروری انسان موثر است. بررسی های آزمایشگاهی نشان می دهند که ترکیبات فرار مترشحه از بدن مرد، بر ترشح هورمون LH و تنظیم سیکل قاعدگی زن موثرند. بوی ترکیبات آندروژنی بر هیپوتالاموس زنان و بوهای استروژنی بر هیپوتالاموس و تالاموس مردها اثرات تحریکی دارند.
در طبقه بندی مزاجی پزشکی ایرانی، بوها به دسته های گرم، ملایم و سرد تقسیم می شوند:
۱- رایحه های گرم: بوهای تند مانند مشک، جندبیدستر، زنجبیل و سیاه دانه گرم و مهیج هستند.
۲- رایحه های سرد و ملایم: بوی نیلوفر، بنفشه، سیب، کافور، مورد و خیار تازه؛ این رایحه ها کاهش دهنده حرارت، آرامش بخش، خواب آور و کاهش دهنده میل جنسی هستند.
البته بوهای بد همانند حلتیت منتن، سیر و مردار هم برای سیستم تناسلی و همچنین سیستم های عصبی و گوارشی آسیب زا محسوب می شوند. برعکس، بوهای گیاهان خیری، صندل، قسط، مر، مشک، نرجس، یاسمین، عاقرقرحا، ناردین، یاس، نعنای هندی، بابونه، دارچین، فلفل سیاه، سدر و سوسن تقویت کننده میل جنسی هستند.

منبع: مقاله رایحه درمانی در اختلالات جنسی؛ منتشر شده در مجله زنان، مامایی و نازایی، دوره ۲۱