با توجه به افزایش روز افزون حجم خودروها و به تبع آن افزایش تعداد تصادفات، در سال های اخیر گرایش عمومی سازندگان وسایل نقلیه و مدیران ترافیک شهری به خودروهای هوشمند افزایش یافته است و برقراری ایمنی در خودروها با استفاده از فرآیندهای هوشمند و مستقل از توانایی های راننده از اهداف مهم این مراکز قرار گرفته است. بنابراین نوع خاصی از شبکه های اقتضایی که در آن گره های شبکه، خودروها می باشند، با نام شبکه های اقتضایی بین خودرویی معرفی شدند. در شبکه های اقتضایی بین خودرویی، خودروها به وسیله حسگرهایی که در آنها نصب شده است اطلاعات ترافیکی محیط پیرامون خود را شناسایی کرده و شرایط ترافیکی و یا بروز حادثه را به سرعت به سایر خودروهای مجاور و ایستگاه های مدیریت ترافیک اعلام می کنند. مهمترین نیاز امنیتی در شبکه های اقتضایی بین خودرویی قابل اعتماد بودن پیام های ارسالی توسط خودروها می باشد، زیرا ارسال پیام های نامعتبر می تواند امنیت خودروهای درون شبکه را به خطر اندازد کارآیی شبکه های اقتضایی بین خودرویی را مختل کند. به عنوان مثال تغییر پیام ارسالی و یا تکرار پیام های ارسال شده قبلی می تواند نمونه ای ا این جملات باشد. احراز اصالت منبع منتشر کننده پیام می تواند یک راه حل مناسب برای کاهش این مخاطرات محسوب شود. در کنار این ویژگی، حفظ حریم خصوصی کاربر نیز یکی از نیازهای مهم در شبکه های اقتضایی بین خودرویی می باشد، یعنی با توجه به ادوات الکترونیکی نصب شده در هر خودرو نباید امکان ردیابی و تحلیل رفتار کاربر برای هر موجودیتی امکان پذیر باشد. بنابراین احراز اصالت پیام باید به صورت گمنام صورت پذیرد یعنی اصالت پیام مورد تصدیق قرار گیرد بدون آن که هویت فرستنده پیام افشا شود. اما در کنار ویژگی  احراز اصالت گمنام، در صورت تخلف کاربر باید بتوان هویت واقعی او را توسط مراجع ذی صلاح افشا کرد. بنابراین در شبکه های اقتضایی بین خودرویی نیازمند پروتکل احراز اصالت گمنام و مشروط می باشیم و این بزرگترین چالش امنیتی در این شبکه ها محسوب می شود.