وزوز گوش (شنیدن صدای زنگ در گوش) وقتی ایجاد می شود که سلولهای حلزونی گوش، که در گوش داخلی قرار دارند، آسیب ببینند. تحقیقات نشان داده است که تغذیه مناسب می تواند در مورد برخی از مبتلایان به وزوز گوش که به بیماری های قلبی، عروقی و یا خونی مبتلا نباشند، هم از نظر درمان و هم از نظر پیشگیری موثر باشد.
عوامل تغذیه ای موثر بر وزوز گوش:
۱- ویتامینB۱۲: هرجا صحبت از عصب است، B۱۲ نقش خاصی را ایفاء می کند. کمبود B۱۲ می تواند سطح خونی هوموسیستئین را بالا ببرد. هوموسیستئین، اسید آمینه ای است که تصور می شود برای اعصاب سمیت دارد. مقادیر کم B۱۲ با برخی از اختلالات دستگاه عصبی، از جمله فراموشی، کاهش رفلکس ها، مختل شدن حس لمس و درد و ظاهرا" وزوز گوش و کری ناشی از صدای بلند، همراه است. قرار گرفتن در معرض سر و صدا به مدت طولانی ممکن است ذخایر بدن را تخلیه و لذا گوش ها را نسبت به آسیب ناشی از صوت آسیب پذیرتر کند. اگر وزوز گوش دارید و مخصوصا" به فراموشی مبتلا هستید، از پزشکتان بخواهید تا میزان B۱۲ خونتان را اندازه گیری کند. هر چند اکثر افراد B۱۲ کافی را با خوردن غذا (فقط غذاهای حیوانی حاوی B۱۲ هستند) بدست می آورند، ولی مشکلات جذبی، مخصوصا" در سالمندان، می تواند موجب کمبود این ویتامین  شود.  مصرف کنندگان شیر پاستورزیزه و مبتلایان به کم کار غده تیروئید و کمبود آهن و B۶ و گیاه خواران افراطی، که هیچگونه پروتئین حیوانی مصرف نمی کنند و همچنین مبتلایان به نقص ژنتیکی B۱۲  با پروتئین های سرم خون و یا دیورتیکول در روده دارند، همگی به نوعی در معرض خطر کمبود B۱۲ قرار دارند. لذا اگر پزشک تشخیص داد که مشکلات جذبی وجود دارد، تزریق آمپول های B۱۲ برای بقیه عمر الزامی است.

۲- آنتی اکسیدان ها: طبق تحقیقات انجام شده، اختلال جریان خون در گوش ها گاهی اوقات باعث وزوز گوش می شود، که به دو طریق ممکن است ایجاد گردد. اول آن که ممکن است شریان ظریفی که به گوش داخلی می رود توسط کلسترول مسدود شود و نوعی سکته در گوش ایجاد کند. دوم آنکه صدای بلند می تواند  موجب اسپاسم این شریان شود و جریان خون حلزون را کاهش دهد. در هر دو مورد، قطع جریان خون می تواند منجر به مشکلات شنوایی شود. اینجاست که مواد مغذی آنتی اکسیدان - ویتامین C ، ویتامین E ، بتاکاروتن و غیره- نقش خود را ایفا می کنند. آنتی اکسیدان ها با از بین بردن رادیکالهای آزاد از آسیب رساندن به غشاهای سلولی توسط اکسیژن جلوگیری می کنند. به گفته متخصصان، آنتی اکسیدان ها همچنین شرایین را باز و مانع اکسید شدن کلسترول بد می شوند و عاری از تجمع پلاک نگه می دارند. لذا متخصصان گوش توصیه می کنند که شما درمان آنتی اکسیدان را مد نظر قرار دهید: چهارصد IU در روز ویتامین  E و ۲۵۰ میلی گرم ویتامین C دوبار در روز. دزهای بیش از ۱۰۰ میکروگرم در روز سلنیوم می توان سمی باشد و باید فقط زیر نظر پزشک مصرف شود.
۳- روی: غلظت ویتامین ها و مواد معدنی در برخی از قسمتهای بدن نسبت به سایر قسمت ها بیشتر است. این امر در مورد گوش داخلی هم صادق است، چرا که همانند شبکیه چشم، دارای غلظت زیادی از روی است. حدود ۲۵ درصد بیماران مبتلا به وزوز گوش دچار کمبود روی هستند. گاهی اوقات این بیماران دچار کم اشتهایی، ریزش مو، کاهش حس چشایی و بویایی یا مشکلات پوستی می شوند. همه این علایم مربوط به کمبود روی است. گوشت گاو و بره حاوی مقادیر زیادی روی است. همچنین می توان از مکمل روی همراه با مکمل مولتی ویتامین برای تامین روی بدن بهره برد.

۴- ویتامین A: ویتامین A نیز همانند روی در حلزون گوش داخلی دارای غلظت زیادی است. کمبود این ویتامین موجب کاهش شنوایی می شود. تحقیقات نشان داده است که ۲۴ تا ۷۴ درصد مبتلایان به وزوز گوش پس از مصرف مکمل های A احساس بهبود نسبی داشتند.
۵- منیزیوم: منیزیوم می تواند به عنوان سپر گوش های حساس عمل نماید. به همین دلیل بهترین توصیه غذایی، رساندن منیزیوم کافی به بدن است. کمبود منیزیوم موجب منقبض شدن عروق خونی، از جمله شرایین ظریفی می شود که به گوش داخلی می روند. اسپاسم عروقی ناشی از سرو صدا در ایجاد وزوز گوش نقش دارد. گوش های انسان، حتی در اشخاص جوان، سالم و با شنوایی طبیعی،  از منیزیوم اضافی سود می برد. سبزیها، غلات کامل، دانه های روغنی و حبوبات سرشار از منیزیومند. استفاده از مکمل های منیزیوم برای مبتلایان به مشکلات قلب و کلیوی نیز حتما" باید زیر نظر پزشک انجام گیرد. اگر وزوز گوش شامل احساس پری در گوش و مشکلات تعادلی است، متخصصان مقادیر کافی کلسیم و پتاسیم را نیز توصیه می کنند.
منبع: مقاله آخرین یافته های درمان تغذیه ای وزوز گوش، نشریه شنوایی شناسیريال دروه ۱۲ شماره ۲۰