آسم نوعي بيماري انسداد مزمن تنفسي مـي باشـد. که سبب ايجاد اختلالات عفوني راه هاي هوايي مـي شـود. علائـم رايج اين بيماري شامل خس كردن، تنگي نفس و سفتي سـينه و سرفه در افـراد مبـتلا مـي باشـد. در تحقيقـات گذشـته گزارش شده است كه آسم در دنيا به سرعت در حال گسترش است، به طوري كه امروزه تقريباً ۳۰۰ ميليون بيمار آسـمي در سطح جهان وجود دارند و تا سال ۲۰۲۵ حدود ۱۰۰ ميليـون نفر به جمعيت بيماران آسـمي در جهـان افـزوده خواهـد شـد. تحقیقات نشان داده است كـه ورزش هوازي بر بهبود وضعيت قلبي- عروقي، كاهش ضـربان قلـب، بهبود ظرفیت ورزشی، بهبود کیفیت زندگی و کاهش علائم بیماران آسمی اثرگذار است. مكانيسم هايي نظير تقويت عضلات تنفسي، كاهش تعداد تنفس و افـزايش فعاليـت بـدني روزمـره مـي توانـد سـبب ارتقـاي شاخص هاي سلامتي و ورزشي بيماران آسمي شود. ورزش با تمام بـدن (فعاليـت بـا انـدام فوقــاني و تحتــاني بــه صــورت هــمزمــان) ســبب ايجــاد ناهنجاريهـاي عصـبي عضـلات تنفسـي و كـاهش اكسـيژن شرياني و افزايش دي اكسيد كربن به دليل افزايش انسداد ريه ها در بيماران آسمي مي شود. بر اين اساس بيمـاران آسـمي در جريان ورزش، دچار تنگي نفس و بـاريكي مسـير هـوايي مي شوند. اين فرايند سبب مـي شـود بيمـاران عمـدتاً از انجـام فعاليت بدني ممانعت به عمل مي آورند و در نهايت ايـن عمـل منجر به كاهش توانايي جسماني و ظرفيت هوازي و افزايش و پيشرفت مشـكلات تنفسـي ايـن بيمـاران مـي شـود. ورزش كوتاه مدت اندام تحتاني يا فوقاني اثرات سودمندي بـر سلامت و ظرفيت ورزشي بيماران آسـمي مـي گـذارد. با اجراي برنامـه تمرينـي عضلات تنفسي همانند عضـلات اسـكلتي تقويـت مـي شـوند، همراه با بهبود كارايي اين عضلات لاكتات كمتري طـي فشـار تهويه اي حاصل مي آيد و سبب به تعويق افتـادن خسـتگي در اين عضلات مي گردد. سازگاري بـا ورزش سـبب كاهش فشار روي عضلات تنفسي و همچنين افزايش كـارايي اين عضلات، كاهش مقاومت در برابر دم و بـازدم در بيمـاران آسمي مي شود و در نتيجه تنگي نفس ناشي از ورزش كـاهش يافته و شركتكنندگان مي تواند با استرس كـمتـر بـه فعاليـت ورزشي بپردازند و ترس ناشي از اخـتلالات تنفسـي در افـراد آسمي كاهش خواهد يافت.